ကေလးတစ္ေယာက္ ေရနစ္သြားတယ္ ၾကားတာနဲ႔ ေႏွာင္းမဏိရွိန္နဲ႔အတူ သစ္သစ္ပါ ေရကန္ ဆီကို အျမန္ေျပးသြားသည္
ေရကန္ဆီကိုေရာက္ေတာ့ ကေလးဟာ သစ္သားတုံးေပၚမွာ ရွိေနၿပီး ေနဝင္ဆည္းဆာဟာ ေရေအာက္သို႔ ထိုးက်သြားတာကို ေႏွာင္းမဏိရွိန္ ျမင္လိုက္သည္
ခ်က္ခ်င္းပင္ ေႏွာင္းမဏိရွိန္ဟာ ေရထဲ ထိုးဆင္းၿပီး ေနဝင္ဆည္းဆာ ရွိရာကို ကူးခက္လာသည္
ေရနက္ထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္း ဝင္ေရာက္ေနတဲ့ ေနဝင္ဆည္းဆာကို ေႏွာင္းမဏိရွိန္ အျမန္ပင္ ကူးခက္ၿပီး ေနဝင္ဆည္းဆာ ရဲ႕ ကိုယ္ေလးကို ဆြဲၿပီး ေရေပၚသို႔ ျပန္တတ္လာၿပီး ကန္ေဘာင္ဘက္ကို ကူးခက္လာသည္ ကန္ေဘာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ေနဝင္ဆည္းဆာဟာ ကိုယ္ထဲ ေရေတြဝင္ေနတာေၾကာင့္ သတိလစ္ေနသည္
ေႏွာင္းမဏိရွိန္ဟာ ေနဝင္ဆည္းဆာရဲ႕ ရင္ဘက္ကို ၃ခ်က္၄ခ်က္ ဆက္တိုက္ ဖိလိုက္ ႏႈတ္ခမ္းမွ တစ္ဆင့္ ေလမႈတ္လိုက္နဲ႔ ၃ ႀကိမ္ ၄ႀကိမ္ေလာက္ လုပ္ၿပီးမွ ေနဝင္ဆည္းဆာ သတိရလာသည္
"အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္.."
ဆည္းဆာ သတိျပန္ရလာျပန္ၿပီလား တကယ္ဆို ဆည္းဆာ ေသသြားရမွာ ဆည္းဆာ ေသမွ ဟိုလူယုတ္မာ လက္ထဲက လြတ္ႏိုင္မွာေလ ဟူးးး
"အာ ရွင္..."
"ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳး အေလာင္း မျမင္ခ်င္ရင္ ပါးစပ္ပိတ္ထားလိုက္" ေႏွာင္းမဏိရွိန္ဟာ ေနဝင္ဆည္းဆာကို ခ်ီလိုက္ၿပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္
ေနဝင္ဆည္းဆာဟာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ၿငိမ္က်သြားသည္
"သစ္သစ္ ကေလးေတြ ေခၚၿပီး သြားေတာ့"
"ဟမ္ အင္း.." ဒီေန႔ျမင္ကြင္းကို အစ အဆုံး ျမင္လိုက္ရနဲ႔ သစ္သစ္ကေတာ့ သူ့ျမင္ရတာ တကယ္ေတာ့ ဟုတ္ရဲ႕လား ဆိုၿပီး ကိုယ့္လက္ကို ျပန္ဆြဲစိပ္ၾကည့္သည္
"အာ့ နာတယ္ဟ ဒါဆို တကယ္ေပါ႔ ဒီကိစၥကို အကၡ နဲ႔ lily ကိုေျပာရင္ေတာင္ ယုံၾကမွာ မဟုတ္ဘူး "
"ရၿပီ ခ်ေတာ့" အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ ေနဝင္ဆည္းဆာဟာ ေႏွာင္းမဏိရွိန္ကို အျမန္ပင္ ခ်ခိုင္းလိုက္သည္
YOU ARE READING
ဗီလိန် (Villain)
Romans"ကျွန်မ ဘဝမှာ အမုန်းဆုံးက ရှင်ပဲ နှောင်းမဏိရှိန်" (နေဝင်ဆည်းဆာ) ဤဇာတ်လမ်းသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးယဉ် ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်သာဖြစ်သည်