19

26 3 0
                                    

"Grijp hem Miel, doe wat je niet laten kunt" Milo komt op me af. Hij grijpt me bij mijn keel. Zijn rechterhand gaat naar zijn broekzak. Wat is hij van plan?

-

"AAAAAAAAAAAAH DOE NORMAAL" Ik schreeuw het uit van de pijn. Voordat ik me kan bedenken dat het niet zo heel slim was om tegen Milo te schreeuwen, voel ik een tweede pijnscheut door mijn buik gaan. "BEK HOUDEN, VOORDAT IK HET MES IETS HOGER PLAATS EN WEET JE WAT DAT BETEKENT?" Ik blijf stil. Ik durf niets meer te zeggen. Bang voor nog zo'n messteek in mijn lichaam. "ANTWOORD ALS IK JE WAT VRAAG. WEET JE WAT DAT BETEKENT?" "J-ja ... dan" "DAN IS HET KLAAR JA" Door mijn betraande ogen zie ik hoe Matthy geniepig staat te lachen. Het doet me pijn dat dit ooit mijn beste vrienden waren. 

-

Daar ben ik weer. Het voelt vertrouwd om weer in een donker hok te zijn. Deze keer is de ruimte een heel stuk kleiner. Ik kan amper languit liggen in deze kamer. Met mijn kleding probeer ik de wonde dicht te drukken. Ook al zou het me niks mee uitmaken als ik hier aan mijn einde kom. Ik ben er klaar mee...

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Nov 11 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Haal me hieruit // bankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu