Met knallende hoofdpijn word ik wakker. Ik wil overeind komen, maar iemand houdt me tegen. "Blijf maar liggen, ik heb paracetamol voor je" De vertrouwde stem van Koen klinkt zacht door de kamer. Opeens merk ik dat ik op iets zachts lig in plaats van op de grond. Is alles een nachtmerrie geweest? Maar zodra ik mijn ogen open, heb ik mijn antwoord al. Ik ben verre van thuis. Maar waar ben ik dan wel?
"Je bent in mijn kamer Roel. Je was weer buiten bewustzijn, dus ik heb je hierheen gebracht" De stem van Koen galmt door de kamer, ook al fluistert hij. "Dankje" Dat is het enige wat ik uit mijn mond krijg. Alles doet zo verschrikkelijk veel pijn. Ik trek het niet meer. Ik lig een tijdje op het bed van Koen en ik merk dat mijn ogen dicht beginnen te vallen. Ik geef er maar aan toe en ik val in slaap.
-
"Roel, wordt wakker" Ik voel hoe ik een beetje door elkaar word geschud. Gelukkig niet zo hard, want het doet geen pijn. Langzaam open ik mijn ogen. Heel even schrik ik van Koen die boven mijn hoofd hangt. "Sorry Roel, maar ik moet je terugbrengen naar je eigen 'kamer' voordat de andere jongens erachter komen dat je er niet bent. Je weet nooit wat ze van plan zijn als ze te weten komen dat ik je hierheen heb gebracht. Al je wonden zijn als het goed is schoon nu, vannacht kom ik ze opnieuw verzorgen" Ik knik, meer kan ik ook niet. Koen helpt me rustig met uit bed komen en hij zet me neer op zijn bureau stoel. "Daar gaan we, houd je goed vast" Nadat Koen dat heeft gezegd, begint hij de stoel langzaam en vooral heel stil naar mijn eigen 'kamer' te duwen. Eenmaal in de kamer aangekomen, ga ik weer op de grond liggen. Koen komt nog heel even naast me zitten. Het is stil tussen ons, maar dat is niet erg. Ik geniet er juist van dat ik niet alleen ben, al ben ik dat over een paar minuten weer wel.
"Het spijt me Roel, maar ik moet nu echt gaan. Ik zie je straks weer en ik zal proberen wat extra eten mee te smokkelen. Houd je taai!" En met die woorden uitgesproken te hebben, verlaat hij de kamer.

JE LEEST
Haal me hieruit // bankzitters
FanfictionIk ben in Utrecht. De stad waar ons kantoor staat. Samen met de jongens heb ik net een video opgenomen en nu is het tijd om naar huis te gaan. Niet wetende wat er vanaf dat moment allemaal stond te gaan gebeuren...