Krwawy Zegarek

Rozdział 10

Gra z przeznaczeniem

Lena poczuła, jak serce bije jej coraz szybciej, a oddech staje się płytki. Mężczyzna, którego twarz ujrzała, był kimś, kogo znała. Nie był to nikt z jej przeszłości, ale czuła, że ta twarz była dla niej znajoma, jakby od zawsze była częścią tej dziwnej gry. Jego oczy były zimne, jakby patrzył na nią nie jak na osobę, ale jak na pionka w grze. A ona czuła, że nie ma już wyboru. Gra przybrała nowy wymiar.

Mężczyzna patrzył na nią przez chwilę, po czym powiedział:

– „Wszystko, co do tej pory zrobiłaś, prowadzi cię do tej chwili. Nie ma odwrotu, Lena. Zdecydowałaś się podążać ścieżką wolności, ale to właśnie ta wolność może cię zgubić.”

Jego słowa były jak cios w brzuch. Wolność. To była jej decyzja. Czuła, że wybrała właściwie. Ale teraz… teraz wszystko stało się bardziej skomplikowane. Z każdą chwilą ta gra zaczynała przybierać mroczny obrót, a decyzje, które podejmowała, wydawały się mieć swoje konsekwencje.

Zegar na jej nadgarstku nieustannie tykał. 23:06:30. Każda sekunda była teraz jak wyrok.

– „Więc co teraz?” – zapytała Lena, patrząc na mężczyznę z determinacją. Czuła, że musi poznać odpowiedź, by wiedzieć, co zrobić dalej.

– „Teraz ty musisz dokonać wyboru. W tej grze jest tylko jedno pytanie, które może zadecydować o wszystkim: czy jesteś gotowa ponieść cenę za wolność?”

Lena poczuła, jak jej żołądek się ściska. Cena za wolność? Czego on oczekiwał? Czego ona miała się poświęcić? Zawsze myślała, że wolność oznacza wybór, brak ograniczeń, że to coś, co daje moc nad własnym życiem. Ale teraz… teraz zaczęła rozumieć, że wolność może być czymś innym. Coś, czego nie była w stanie pojąć.

Mężczyzna wziął głęboki oddech, jakby wiedział, że to, co zaraz powie, będzie miało ogromne znaczenie.

– „Masz dwie opcje: możesz przejść dalej, ale wówczas twój wybór będzie nieodwracalny. Wolność, którą wybrałaś, zmieni wszystko. Zyskasz kontrolę, ale stracisz to, co najcenniejsze. Twoje życie, twoje wspomnienia, twoje uczucia. Wszystko to zniknie. Jako zapłatę za wolność.”

Lena poczuła, jak jej nogi zaczynają drżeć. Stracić wszystko? Wspomnienia? Uczucia? To było coś, czego nie potrafiła pojąć. Jak można poświęcić to, co czyni człowieka człowiekiem?

Mężczyzna kontynuował, jego głos stawał się coraz bardziej intensywny.

– „Druga opcja to zaakceptowanie swojego przeznaczenia. Wówczas będziesz żyła, ale w niewiedzy. Nie będziesz w pełni wolna, ale będziesz mieć kontrolę nad swoim życiem. Decyzja należy do ciebie.”

Lena czuła, jak czas przyspiesza. Zegar na jej nadgarstku pokazał 23:06:00.

Dwie opcje. Z jednej strony – wolność, ale za cenę utraty samej siebie. Z drugiej – życie, ale wciąż związane z niepewnością, niewiedzą i brakiem pełnej kontroli. To była decyzja, która miała zmienić wszystko.

Lena spojrzała w oczy mężczyzny, czując, jak ciężar tej chwili opada na jej barki. Nie mogła po prostu odpowiedzieć. To nie był zwykły wybór. To była decyzja o jej przyszłości. O tym, kim będzie.

Spojrzała na symbol, który wisiał nad tronem – znak, który znała z pierwszych zadań, który towarzyszył jej od samego początku. Wolność. To była jej decyzja. To była jej droga.

– „Wybieram wolność.”

Zdecydowała. Bez wahania. Odpowiedź była jasna. Choć czuła, że cena, którą będzie musiała zapłacić, będzie ogromna, nie mogła cofnąć się teraz.

Zegar na jej nadgarstku wskazał 23:05:30. Czas na decyzję minął.

W tym momencie z tronem zaczęły się dziać dziwne rzeczy. Z jego wnętrza wydobyła się nieziemska energia, a powietrze wokół Leny zaczęło drżeć. Nagle usłyszała głośny, niepokojący dźwięk, jakby cała przestrzeń wokół niej zaczęła się kurczyć.

Mężczyzna zniknął. Zamiast niego na tronie pojawiła się ogromna, czarna sylwetka, która wydawała się być częścią samej ciemności. Twarz tej postaci była nieostra, jakby zlewała się z otaczającą ją przestrzenią.

– „Wolność…?” – wyszeptał głos, który brzmiał jak echo w jej głowie. – „Czy naprawdę wiesz, co oznacza wolność?”

Lena poczuła, jak jej ciało zaczyna drżeć. Nagle świat wokół niej zaczął się rozpadać. To nie była tylko gra. To było coś o wiele gorszego. Każdy krok, każda decyzja prowadziła ją w stronę nieznanego.

– „Prawdziwa wolność jest tylko iluzją. Prawdziwa wolność to… zapomnienie.”

I wtedy wszystko zniknęło.