Chapter 11B

149 1 2
                                    

GRABE. SUPER CLUMSY KO NAMAN.

"Nako. Sorry po. Sorry po talaga." Dali dali kong kinuha yung panyo ko at pinunasan yung damit niya. Mula sa dibdib, *gulp* pataas ng pataas-collar, neck, adams apple, chin, *gulp* lips..

Ang.. pulaaaaa.

I almost bit mine.

Then sa cheeks..

Sa nose..

Ang tangos.

Hanggang sa magtama ang mga mata namin. Alam kong nanlaki ang mga mata ko, even his. And that's when it seems my wor.. no. Our world, our own little world stops. Those eyes.. This feeling. This familiar feeling.. Its drawing me to him.

Like.. Magnets..

"Kiefer.."

"Tanya.."

My breathing hitched. I inhale the air as much as I can. "Anong ginagawa mo dito?" He asked, hesitantly. Breathe out. It seems like naunahan ko siyang bumalik sa totoong mundo.

"Para kumain malamang."

"Oh. Right." He muttered.

"Papalitan ko na lang yang polo mo, kung gusto mo." I reluctantly said. Ang hirap talaga pag mayayaman ang nakakabunggo mo. "Ay! Hindi na. Okay lang ako."

"Okay." I coldly said then hinatak ko na si Ashley pabalik sa table. "Teka, Tanya." I have this unnerving feeling when he held my wrist to stop me.

"Ano?" Tuminigin ako sa kanya. Ugh.

"Ahm." Humigpit yung hawak niya. Yung tipong masakit na. Why? Tinignan ko siya sa mga mata. Ang tingin kong nagtatanong. "Wala... Walaaa.." He said and smiled. Pero yung ngiti nya, iba sa mr. Congeniality na nakita ko non. Ngayon, pilit. Hindi umaabot yung ngiti sa mga mata..

"Ok. Pakibitawan na ko."

"Right. Sorry." Then binitawan na nga niya. Ha. Sorry? Well, your sorry is not enough. Hindi lang ako ang sinaktan mo, pati siya, diba?

PAST, PRESENT, FUTURE w/ my BESTFRIENDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon