ඊයේ රෑ නිදි මතේ මට පාඩම් කර කර ඉන්න කොට මේසේ උඩම නින්ද ගිහින්.. ඔම්මා උදේ උයන්න නැගිටින කොට හැමදාම උදේට හදලා දෙන මගේ කිරි එකත් අරගෙන කාමරෙට එනකොට මම මෙසෙ උඩ නිදාගෙන ඉදලා.. ඔම්මා මාව ඇහැරවලා ඔලුව අතගාලා මගේ කිරි එක මේසේ උඩින් තියලා ගියා...
මෙසේ හිටපු නිසා බෙල්ලත් එක්ක උලුක් වෙලා තිබ්බේ.. මම හෙමීට බෙල්ල එහාට මෙහට කරලා රිදෙන එක ඉවසන් බෙල්ලේ බාම් ටිකක් ගාලා පුටුවෙන් නැගිට්ටා.. වෙලාව උදේ 6යි.. තව ටිකකින් හියුන් නැගිටීවී.. මම එයාට ගුඩ් මෝර්නිග් කියලා දාලා මූන සෝදගන්න ගියා.. මට රස්නෙක් කිරි බොන්න බැරි එකක් තියෙනවනේ.. මං දත් මැදලා එනකොට ගානට කිරි එකත් නිමිලා තිබ්බා.. ඒකත් බීලා වොශ් එකක් දාගෙනම ටිකක් ඇදල වැටුනා.. තව ටිකකින් ආයේ පාඩම් කරනවා හිතාගෙන යූටියුබ් පැත්තේ සැරිසැරුවා..
ෆෝන් එකත් බඩ උඩ තියාගෙනම ආයෙමත් මට පැය දෙකක් වගේ නින්ද ගිහින් තිබුනා. මම ඇහැරුනේ අපේ ලොකු නූනගේ මියිශිකල් ශොව් එකෙන්.. ඔව් අද ඉරිදනේ.. අද ලොකු අක්කා ගෙදර.. එයා නිවාඩු දවසට කරන්නේ මුලු ගමටම ඇහෙන්න එයාගේ සිංදු දාන එක.. පාඩම් කරලා හමාරයි වගේ.. මම ඇස් දෙකත් පොඩි කරන ගමන් කාමරේ කලුවරට ඇස් හුරු කරගත්තා.. තාම කාමරේ ජනේල් දෙකයි කර්ටන් එකයි මම රෑ වහපු විදිහටම තියෙනවා.
කවුරුත් මගේ කාමරේට එන්නෙම නැති තරම්.. එයාලා දන්නවා මම පාඩම් කරනවා කියලා. ඒක නිසා ගෙදර අයගෙන් මට කිසි ඩිස්ටර්බ් එකක් තිබුනේ නෑ.. කාමරේ දොරයි ජනේලයි වහලා තිබුන නිසා ගොඩක්ම සද්දෙන් නූනගේ මියුශිකල් ශෝව් එක කාමරේ ඇතුලට ඇහුනේ නෑ.. ටික වෙලාවක් ඉදලා ෆෝන් එක අරන් වෙලාව බලන කොට 10යි වෙලාව.. ජන්ග්කුක් හියුන් වෙනදා වගේ එයාගේ මැසේජ් ටික දාලා තිබුනා. මම ඒවටත් රිප්ලයි දාලා ෆෝන් එක පැත්තකින් තියලා කලුවරට බැබලෙන මගේ කාමරේ සිවිලිමේ අලවලා තියෙන තරු දිහා බැලුවා..
මගේ රුම් එකෙයි නූනලා දෙන්නගේ රූම් වලයි මේ විදිහට සිවිලිම් වල තරු අලවලා තියෙනවා.. එයාලා ගැනනම් දන්නේ නෑ.. ඒත් මගේ හිත ඒ තරු දිහා බලන් ඉන්න කොට නිකන්ම සැහැල්ලු වෙනවා.. මුලි ජීවිත කාලෙම උනත් මට ඒවා දිහා බලාගෙන ඉන්න පුලුවන්.. දොරට තට්ටු කරන හඩක් ඇහුන නිසා මම දොර දිහා ඉන්න විදිහටම ඉදන් ඇස් විතරක් ඒ පැත්තට හැරෙව්වා..
YOU ARE READING
♡︎♥︎ℙ𝕒𝕚𝕟𝕗𝕦𝕝 𝕃𝕠𝕧𝕖♥︎♡︎ (𝐓𝐊シ︎) || On hold
Любовные романыඅවුරුදු ගානක් තමන්ගේ පළවෙනි ආදරය පරිස්සම් කරන. ඒ ආදරය වෙනුවෙන් ගොඩක් කැපවීම් කරන. ගොඩක් ලොකු වේදනාවක් හිතේ තියාගෙන ජිවත් වෙන අහිංසක පුංචි ඒන්ජල් කෙනෙක් වටා ගෙතුන කතාවක්.. * * * මට සමාවෙන...
