Tint's Daisy

Episode 17

'နင် ဘယ်သွားဦးမလို့လဲ နွယ်'

'ဘေဘီလေးဆီဘဲပေါ့ movie date မလို့'

'ညနေတောင် စောင်းနေပြီဟာကို'

'သူ့အခန်းထဲမှာဘဲ ကြည့်ဖြစ်မှာလေ'

'ပြီးတော့ နွယ် ငါတစ်ယောက်လုံးရောက်နေတာကို'

'နင်လည်း မအားဘူးမလား။ နင့်အလုပ်နဲ့နင်ရှုပ်နေတာဘဲကို'

'အေးအေး သွားသွား'

'သွားမှာပါ'

'ဒါနဲ့ နွယ်...'

'အင်း ပြောလေ'

'နင် တကယ်ဘဲ Singapore ကို အလုပ်ပြောင်းလုပ်တော့မှာလား'

'အင်းလေ ဘာလို့လဲ'

'US ကို အလုပ်လာလုပ်ပါလို့ ပြောတာတောင် အမြဲငြင်းခဲ့တဲ့သူက အလုပ်လုပ်မယ်ဆိုလို့ပါ'
'အကြောင်းအရင်းက ကလေးမလေးမှ ဟုတ်ပါရဲ့လား နွယ်'

'အင်း မှန်တယ်။ ဘေဘီလေးက နောက်နှစ် ၄လပိုင်းလောက်ကို Singapore မှာ ကျောင်းသွားတက်တော့မှာ'

'သူနဲ့ အတူ လိုက်နေဖို့ပေါ့လေ'

'ဒါပေါ့'

လူတစ်ယောက်က ပြောင်းလဲလွယ်တာလား။
ဒါမှမဟုတ် နွယ် ဖြစ်နေလို့များလား။
အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာ ဒီလောက်ထိ နှစ်သွားတာများလား။
.........
'အော် မာမီတောင် ပြန်လာပြီဘဲ'

ဟင် အခု မာမီ လို့ခေါ်လိုက်တာလား။
နားကြားများ မှားသွားတာလား။

'ဘေဘီလေး ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တာ'

'မာမီ လို့လေ။ ဘာလို့လဲ မခေါ်ရဘူးလား'

'မဟုတ်ပါဘူး ဘေဘီလေးကလည်း'

အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ စားပွဲသေးသေးလေးကို ထိုင်ပြီးရှင်းနေတဲ့ ဘေဘီလေးနားကိုထိုင်ရင်း သိုင်းဖက်လိုက်ကာ

'မာမီက ပျော်သွားလို့ပါ'

'အမေက လက်ခံတယ်တဲ့။ သမီးတို့ဆက်ဆံရေးကို'

'ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့ ဘေဘီလေးမေမေကိုရော ဘေဘီလေးကိုရော''ချစ်တယ်နော်'

'အင်း သမီးရောဘဲ ချစ်တယ်'

ချစ်တယ် အင်း စကားလုံးနှစ်လုံးထဲပါဘဲ။ ဒါပေမဲ့ တစ်ခါကြားရတိုင်း တစ်ခါပြောမိတိုင်း ကြည်နူးရတယ်။ ပျော်ရွှင်ရတယ်။ တစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ နှလုံးသားကနေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ စကားလုံးလေးတွေမလို့လေ။
.............
'ဒီနေ့တော့ နင် ငါ့ကို လိုက်ပို့ရမယ်နော် မိနွယ်'