Sokak Çocuğu

16. Efsane

Hastaneye gidip kolumda kırıkta olduğunu öğrendikten sonra kolumu alçıya aldılar bir gün hastanede kaldıktan sonra 2. Gün mahkemeye çıktık. Mahkeme kararıyla 1. Dereceden 4 cinayet ve silahlı saldırı suçundan 25 Yıl hüküm giydim 10. Yılda şartlı tahliye olacaktım. Raphael ve Tess de duruşmaya gelmişti. Onlara kırgın değildim. Duruşma bitti ve araca gidiyordum.

''Steve rahatla kardeşim kefareti ödeyip seni çıkaracağım'' dedi raphael.

''Buna gerek yok'' dedim.

''Evet var. Yarın çıkacaksın steve'' dedi raphael.

''Paran cebinde kalsın beni merak etme'' dedim.

Ve araca bindirilip hapse doğru yola çıktık.

Hapse gittik ve içeri girdim herkes şaşkın şaşkın bakıyordu. Gece olmuştu kalkıp tuvalete gittim. Tam kapıdan çıkıyordum ki 2 bıçaklı herif içeri girdi.

''Kardeşine söyle sana vereceğimiz banka numarasına 5.000.000 doları yatırsın yoksa ölürsün'' dedi biri.

''Ölmeyi tercih ederim'' dedim.

Biri üstüme saldırdı bıçağın önüne alçıyı koydum sonra tekmeyi indirdim geri gitti kafası duvara çarptı ve oracıkta bayıldı diğeri de üstüme geldi bıçağı salladı ama sürekli çekildim geri gide gide köşeye sıkışmıştım bıçağı salladı sağa çekildim ve alçıyla yüzüne patlattım sonra sağ elimle yakasından tutup duvara fırlattım yere düşen bıçağı alıp bacağına sapladım. Durdum ve yüzüne baktım

''Bir mesaj iletmeni istiyorum. Bu duvarlar ardındaki her aşağılık herife, eğer bana bulaşmayı düşünürlerse... Yapmamalarını söyle'' dedim ve bıçağa ayağımla vurarak sapına kadar bacağının içine soktum.

O gün tetikteydim adam akıllı uyku uyuyamadım. Öğlen saatleri geldiğinde gardiyan geldi ve beni alıp götürdü. Özel görüşme odasında raphael vardı.

''Steve''

''Raph''

''Seni çıkarmaya geldim kardeşim''

''Sana bunu yapmamanı söyledim''

''Hayır dostum yapacağım''

''Ne kadar istiyorlar''

''Fazla bir şey değil''

''Söylemezsen kefareti reddederim''

''1.000.000 Dolar''

''Ne ? 1.000.000 dolar mı ?''

''Evet''

''Siktir et ben burada iyiyim tamam mı ?''

''Hayır değilsin. Kolun alçıda, hastasın ve hala iyi olduğunu mu söylüyorsun ?''

''Evet''

''Evet... Hazırlan bugün buradan çıkıyorsun''

''Bak...''

''Konuşma bitmiştir''

...

Raphael gidip kefareti ödemişti. Üstlerimi alıp oradan çıktım. Yavaş yavaş çıkışa doğru yürüyordum. Kapılar açıldı ve dışarı çıktım raphael ve ailesinin 20 metre ilerimde olduğunu gördüm. O esnada sağ taraftan siyah bir mercedes yaklaştı ve yavaşladı yan camları açıldı ve 2 adam camdan silahlara ateş ettiler... Göğsüme 3 bacağıma 2 kurşun yemiştim ve o an yere yığıldım hapishane gözlem kulelerinden arabaya ateş edildiğini duyabiliyordum...

Gözlerim karardı ve başım dönüyordu raphael ve tessi başımda görebiliyordum.

''Steve gözlerini aç... Steve !'' seslerini hafif kulak çınlamasıyla duyabiliyordum.

''Raph... Raph'' dedim.

''Dinliyorum steve'' dedi.

''Aileme iyi bak... Onların başına bir şey gelirse... 2 elim yakanda olur'' dedim.

Vücudum karıncalanmaya başladı... Kulağım çınlıyordu... Nefes alışım zorlaştı... Göz kapaklarım kapandı...