Sokak Çocuğu

21. SON

Başımdaki belanın asıl nedenini öğrenmiştim. Ve yılanın başını ezdikten sonra artık arkamda ve önümde bir düşman kalmamıştı. Annem ve babam ölünce cesetler bir hurdalıkta bulunmuştu tanınmaz halde olsalar da otopside kim oldukları anlaşılmıştı ve mezarları vardı. Eve gidip herkesi gördüm. Raphael'i, Tess'i ve yeğenlerimi. Vedalaşır gibi yaklaşmadım gideceğimi anlamamaları için sadece öptüm ve sarıldım bir sevgi gösteri gibi. Sonra evden çıkıp arabaya bindim ve anne, babamın mezarına doğru yola çıktım. Uzun zaman olmuştu mezarlarına gitmeyeli. Artık bir görüşmenin vakti gelmişti. Mezarlığa vardığımda arabadan inip yanlarına gittim.

''Merhaba... Sizi görmek güzel'' dedim. Gözyaşlarımı bir an tutamadım ve konuşmaya devam ettim.

''Uzun zaman oldu... Bugün benim doğum günüm... 29 yaşıma giriyorum... Zaman çabuk geçiyor değilmi... 22 yıl önce bugün sizinle kutladığım son doğum günümdü... Ondan sonrada doğum günü falan kutlamadım zaten... Bir yandan şanslıyım aslında... Eğer 2 hafta sonra ölseydiniz... Doğum günüm, ölüm günüm olacaktı...'' gözyaşlarım daha çok akmaya başladı.

''Sizi çok özlüyorum... Keşke yanımda olsaydınız... Ve bugün Californiada ki son günüm... Ara sıra ziyaretinize geleceğim tabi... Bugün İstanbul'a gidiyorum ve yeni bir hayata başlayacağım, defalarca kendime söz versem de tutamadım yeni hayatla ilgili... Ama bu sefer size söz veriyorum, yeni bir hayat zamanı...Lanet olsun ağlamayacaktım ama elimde değil...'' derin bir nefes alıp devam ettim.

''Hoşçakal anne, hoşçakal baba... Sizi seviyorum...'' dedim ve mezarlarını öpüp gittim.

Arabaya bindim ve havaalanına doğru arabayı sürmeye başladım geçerken son bir kez raphaelin evinin önünde durup camdan onlara baktım. Evin camından görünüyorlardı. Ailesiyle mutluydu. Umarım hep mutlu kalırlar. Zaten başlarını yeterince belaya sokmuştum. Bundan sonrada başıma bir şey gelecekse sadece bana gelsin. Aslında raphael olmasaydı çoktan ölmüştüm.Posta kutusuna bir mektup bıraktım arabaya döndüm ve gözlüğümü takıp yola devam ettim.

Havaalanına gelmiştim. Arabadan indim ve havaalanının içinde uçuş saatimin gelmesini bekliyordum. Birden yanıma biri oturdu kafamı çevirip baktığımda raphaeli gördüm.

''Veda etmeden mi ?'' dedi.

''Veda etseydim gidemezdim'' dedim.

''İstanbul'a mı ?'' dedi.

''Evet... Sen nereden öğrendin'' dedim.

''Öğrendim işte bir şekilde'' dedi.

''Geri dönmeyecek misin ?'' diye devam etti.

''Ziyarete gelirim'' dedim.

''Yolun açık olsun kardeşim'' dedi.

''Sağol kardeşim'' dedim.

''Ara'' dedi.

''Biliyorsun aramak için telefon bakiyesinde bir şeylerin olması gerek'' dedim gülerek.

''Evet doğru... O zaman sen arayacaksın'' dedi gülerek. Sonra sarıldık.

''Hoşçakal... Kendine dikkat et'' dedim.

''Sende öyle'' dedi.

Ve arkasını dönüp yavaş yavaş gitti.

''Hey! Raph'' dedim.

''Evet'' dedi.

''Posta kutusuna bak'' dedim.

''Posta kutusu mu ? Tamam'' dedi.

İstanbul uçağının kalkacağı anonsu yapıldı ve pasaport işlemlerini yaptıktan sonra uçağa gittim. Biletimde yazan koltuğa oturdum ve yanıma bir kadın oturdu. Çok güzel bir kadındı. O kadar güzeldi ki gözlerimi ondan alamıyordum. Koltuğa oturdu ve kafasını çevirip yüzüme baktı. Başka bir yere bakmak için kendimi zorluyordum ama yemyeşil gözleri buna engel oluyordu.

''Merhaba'' dedi.

''Merhaba'' dedim.

Önümüze döndük ama arada bir dönüp bakıyordum. Benim baktığım sıralarda o da bakıyordu.

''Bu arada ben Ada'' dedi.

''Bende Steve'' dedim.

''Türk müsün ?'' dedim.

''Evet... Sen ?'' dedi.

''Amerikan'' dedim.

''Türkiye'ye niçin gidiyorsun ?'' dedi.

''Yeni bir hayat için'' dedim.

Sonra uçak hareket etmeye başladı. Ve Türkiye yolculuğu başladı.

...

Raphael eve gitmişti ve ilk işi posta kutusunu açmaktı. Mektubu aldı ve mektupta şöyle yazıyordu.

''Merhaba kardeşim. Tarih 21 Temmuz 2023. Bugün Türkiye'ye gidiyorum. Sizi görmeye elbette geleceğim ama Türkiye'de yeni bir hayat kurma gereği duydum. Bundan sonra Türkiye'deyim. Sizi de beklerim doğrusu. Ama sen California'da olduğun sürece senden sadece 2 isteğim var. Birincisi aileme iyi bak. İkincisi annem ve babamın mezarına 2-3 haftada bir gidip çiçeklere bakmanı istiyorum adres aşağıda yazıyor. Kendine çok iyi bak. Sizi seviyorum. Dediğim gibi sizi görmeye geleceğim. Günün birinde tekrar görüşmek üzere. Hoşçakal.''

İmza Steve...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~SON~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~