Sokak Çocuğu

7. Ayrılık

Raphaele anlatmıştım planı ama ilk önce tedirgin bir şekilde bana baktı.

''Dostum... Çok özür dilerim ama ben gelemem'' dedi raphael.

''Ne... Neden ?'' dedim.

''Son olaylardan haberim olduktan sonra artık dövüşmeyi bırakma kararı almıştım zaten sende söyleyince tam emin oldum ama'' dedi raphael.

''Ama ne ?'' dedim.

Boğazını temizleyerek devam etti. ''Dostum ben... Biriyle tanıştım aslında daha önceden tanışım vardı ama yeniden görünce eski duygularım kabardı ve onunla burada kalıp... İşte geldi'' dedi raphael.

''Merhaba raph'' dedi kız.

''Merhaba bebeğim'' dedi raphael.

Çok şaşırmıştım ikisine de şaşkın şaşkın bakıyordum. Sonra kafamı yavaşça sallayıp hafif bir gülümseme attım.

''Evet... Neyse... Size iyi eğlenceler'' dedim.

''Hey... Steve dur... Tanışmayacak mısın ?'' dedi raphael.

''Belki sonra'' dedim.

''Ben tess'' dedi kız.

Başımı kaşıyarak. ''Güzel isim... Bende steve'' dedim.

''Tanıştığımıza memnun oldum'' dedi tess.

''Evet... Bende'' dedim.

''Steve... Nereye gidiyorsun'' dedi raphael.

''Herhangi bir yere'' dedim.

Sonra odadan çıkıp hastaneden uzaklaştım. Cebimdeki paraya baktım sadece 350 Dolarım kalmıştı. Oklahomaya gidiş biletinden bana geriye kalan paraydı bu.

1 Gün Sonra...

Yolculuk vakti gelmişti oklohomaya doğru yola çıktım. Tek başımaydım artık, kimse kalmamıştı yanımda. Oklahomada amcam vardı. Ben çocukken o beni dövüş turnuvalarına sokardı beni dövüş konusunda o eğitmişti sonra californiadakilerle arası bozulunca oklahomaya yerleşti onun yanına gidip orada bir düzen kurmaya başlayacaktım ama amcamla en son 5 yıl önce görüşmüştük son aradığımda da numarasını değiştirmişti, evinin adresini biraz hatırladığım için orayı bulmaya çalışacağım.

Uzun bir yolculuk sonrası oklahomaya vardım. Gelmeyeli baya değişmişti şehir, amcamın evini bulmam biraz zamanımı alacaktı ve öylede oldu yaklaşık 1 saat aradıktan sonra amcamın evini buldum ama amcam yoktu. Kapıyı biraz zorladım ama açılmıyordu, yedek anahtar koyma bölgelerine baktım ve yandaki çiçek saksısının içinde bir anahtar buldum, kapıyı açıp içeri girdim. Ev rutubetliydi, sesimi çıkarmadan biraz odaları gezdim sonra salonda kanepeye sızan yanında 13 tane boş içki şişesi olan bir adam gördüm. Yavaşça yaklaştım ve aniden sızdığı yerden sıçradı. Karşı kanepede beni görünce çok şaşırmıştı.

''Steve... Olamaz... Burada ne işin var ?'' dedi amcam paddy.

''Buradan geçiyordum ve gidip amcamla birşeyler içeyim dedim'' dedim.

''(Hahaha)... Evet... Gel buraya pislik'' dedi paddy amcam.

Birbirimize sarıldıktan sonra tekrar oturup sohbete devam ettik.

''Markamı değiştirdin'' dedim.

''İçkiyi bırakalı 3 yıl oldu'' dedi paddy amcam.

''(Haha) Önündekiler ne ?'' dedim.

''Onları siktir et... Dikkat edersen kafam yerinde ve kokmuyorum'' dedi paddy amca.

''Buraya kadın eli dokunmayalı uzun zaman olmuş'' dedim.

''Aaa... Evet... Artık benim için kadın yok steve'' dedi paddy amca.

''Evet... Artık yumruk yiyebilen bir kadın bulmak zor'' dedim.

''Yengen bıraktıktan sonra hiçbir kadınla olmadım'' dedi paddy amca.

''Bıraktı mı ? Ben o kadar dayak yeseydim seni öldürürdüm'' dedim.

''Artık çok değiştim steve... Çok değiştim, eski paddy yok artık'' dedi paddy amca.

''Evet... Farkettim'' dedim.

''Ben kahve yapayım'' dedi paddy amca.

''Kahve mi ? 5 yıldır görüşmediğin yeğeninle kahve mi içeceksin ?'' dedim.

''Evet...'' dedi paddy amca.

''5 yıldır görmediğin bir adamla bir kadeh içki içmeyecek misin?'' dedim.

''Yapma steve... Uzun zaman oldu bırakalı'' dedi paddy amca.

''Hadi ama... Sadece bir kadeh'' dedim.

''Hayır... Olmaz'' dedi paddy amca.

''Peki... O zaman ben içerim'' dedim.

Uzun uzun konuşmaya devam ettik. O geceyi sabaha bağladık...

Artık başka işler bulup çalışmaya odaklanmıştım ve ertesi günde hemen yeni iş bulmaya koyulmuştum. İş bulmaya çalışırken bir aklımda raphaeldeydi acaba ne yapıyordu ve neredeydi bilmiyordum ama o beni bırakmıştı bir kız için. Bende onu unutup artık öyle bir kişi olmadığına kabullenmeliydim.