รถรับ-ส่งวิ่งมาถึงบ้านของฉันฝนหยุดตกไปแล้ว ทำให้ไม่ต้องลำบากวิ่งฝ่าฝนเข้าบ้าน
ฉันเปิดประตูเข้าไปในบ้านที่ข้างล่างเป็นร้านคาเฟ่น้อย ที่ตอนนี้มีลูกค้านั่งอยู่ 2 โต๊ะ ด้วยความที่ไม่ใช่ร้านใหญ่อะไร รับลูกค้าได้ไม่ค่อยเยอะ ทำให้ฉันพอจะจำหน้าลูกค้าได้บ้าง ลูกค้าที่ร้านแม่จะเป็นคนที่อยู่แถวๆนี้ หรือเป็นนักเรียนจากโรงเรียนต่างๆที่อยู่ในละแวกใกล้ๆ บางทีก็มีจากโรงเรียนเดียวกันกับฉันด้วย นี่ไม่ได้โม้นะแต่ของทุกอย่างในร้านแม่อร่อยมากจริงๆ แม่ฉันทำเองตั้งแต่ก่อนไก่โห่ทุกวัน บ้างก็ทำแล้วแช่ไว้ตั้งแต่ตอนเย็นแล้วขายวันถัดไป ถึงจะเป็นร้านคาเฟ่ มีทั้งน้ำ และขนม แต่ไอที่ขายดีและเด็ดจริงๆก็ขนมฝีมือแม่ฉันนี่แหละ ทำให้มัดใจลูกค้าได้แบบอยู่หมัด มีขาประจำหลายคนทีเดียว ที่สำคัญขายหมดทุกวันนะจ๊ะจะบอกให้
"อ้าว! บิว มาแล้วเหรอ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเอาผ้าไปเช็ดโต๊ะข้างนอกนะ"
"ค่าๆ" ฉันพูดพร้อมเดินลากเท้าขึ้นไปข้างบน
เฮ้อ! เหนื่อย เรียนก็ไม่ได้ออกแรงอะไรแท้ๆ แต่ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้นะ
ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลงไปเช็ดโต๊ะข้างนอกตามที่แม่บอก แล้วช่วยงานแม่ไปเรื่อยๆ ถึงจะเปิดร้านตั้งแต่ตอนเที่ยงๆ แต่ช่วงเย็นลูกค้าจะเยอะมากมีทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่เข้าร้าน เราเปิดร้านจนถึง 2 ทุ่ม เผื่อลูกค้าบางคนที่อาจจะมาช้า และแล้วก็ถึงเวลาที่ฉันรอคอยปิดร้านนนน
ิ
"แม่ หิวอ่ะ มีอะไรให้กินบ้างอ่ะ"
"วันนี้ไม่มีอะไรให้แกกินหรอก มีแต่ไข่เจียวเนี่ยแหละ" ฉันยิ้มให้แม่แล้วทำท่าอ้อน
"ไข่เจียวก็ได้ค่าาา นี่ก็อร่อยสุดๆแล้ว" ฉันว่าแล้วยิ้มแป้นใส่แม่
"ไม่ต้องมาปากหวานเลย กินๆซะ แล้วเดี๋ยวไป อาบน้ำทำการบ้านจะได้เข้านอนเร็วๆ พรุ่งนี้จะได้ปลุกง่ายๆ รู้มั้ยแม่เสียพลังงานกับการปลุกแก นี่ยิ่งกว่าทำงานบ้าน 5-6 อย่างอีกนะ" แม่พูดพร้อมกับใช้ตะหลิวชี้มาที่หน้าของฉัน
BẠN ĐANG ĐỌC
Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รัก
Ngẫu nhiênเคยได้ยินมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ว่าอายุ'16' จะพบเนื้อคู่ เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาคือ มันชัวร์หรือมั่วนิ่มกันแน่ แล้วยิ่งคนที่กำลังเจอนั้นไม่ได้มาพร้อมความเหมาะสม เขามาพร้อมความต่างมากมายหลายอย่าง แต่ใจไม่รักดีมันดันเผลอไปรักซะแล้วสิ เส้นทางความรักครั้งน...
