และแล้วก็มาถึงวันเปิดเรียน ฉันเพิ่งเป็นเด็กสาวอายุ 16 เต็มตัวเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เอง สวัสดีชีวิตเด็ก 16 สวัสดีชีวิตเด็ก ม.4 สวัสดีชีวิตเด็ก ม.ปลาย
เด็กสาวหน้าตาสะสวยโบกมือไปมาฉีกยิ้มให้กับฉันที่เพิ่งโผล่หน้าพ้นจากประตูโรงเรียน เธอชื่อพิมเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน เธอเป็นเด็กสาวหน้าตาดี ต่างกับฉันราวฟ้ากับเหว จนบางทีเพื่อนก็งงว่า สนิทกันได้ไง บ้านเราไม่ได้ไกลกันมากนัก แต่ก็ไม่ได้ใกล้กันมากนักเช่นกัน เอาเป็นว่าถ้าปั่นจักรยานไปก็ต้องมีลิ้นห้อยกันบ้างล่ะ แต่เราเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ อนุบาล จนตอนนี้ก็ยังได้เรียนที่เดียวกัน และ ห้องเดียวกัน มิตรภาพยาวนาน ไม่แปลกที่จะสนิทกัน ฉันรีบเดินเข้าไปหาพิม
"ไงแก" ฉันทักพิม ที่ฉีกยิ้มสดใสจนน่าแปลกใจ
"แก มีไรจะบอก" พิมว่า
"ฉันมีแฟนใหม่แล้วนะแกร๊รรร ><" พิมว่าแล้วเขย่าแขนฉัน
"ห้ะ! จริงดิ อีกแล้วเหรอ เค้าคือใคร อะไร ยังไง ตอนไหนเนี่ย จะบ้าตายกับแกจริงๆ นี่ไม่ใช่ว่าไปโดนมารยาสุภาพบุรุษหลอกเอานะ ไม่เข็ดรึไง" ฉันว่าอย่างตื่นๆ อะไรของยัยนี่ เจอหน้ากันก็มาบอกว่ามีแฟนใหม่อีกแล้วเนี่ยนะ ทั้งๆที่เจอผู้ชายไม่ดีมาก็มาก ทำไมถึงได้ไม่ขยาดสักที
"โหย! แก ฉันเจอมากี่รูปแบบแล้ว ตอนนี้ฉันมองผู้ชายออกเหมือนมองถุงพลาสติกละย่ะ" พิมหุบยิ้มแล้วพูดปากงอๆ
"อ๋อออ ขุ่นๆอ่ะนะ แบบพร่ามัว ไม่เห็นทางข้างหน้า" ฉันว่าขัดพิม
"หมายถึงถุงพลาสติกใสย่ะ แบบทะลุปรุโปร่งอ่ะ" พิมว่า
"จ้ะ" ฉันว่าแล้วฉีกปากยิ้มแบบให้รู้ว่าประชด
"แก แต่คนนี้ น่ารักจริงๆนะ ฉันว่าฉันดูออก ไม่หล่อมาก แต่นิสัยดี"พิมพูดไปยิ้มไปอย่างอารมณ์ดี
VOUS LISEZ
Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รัก
Aléatoireเคยได้ยินมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ว่าอายุ'16' จะพบเนื้อคู่ เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาคือ มันชัวร์หรือมั่วนิ่มกันแน่ แล้วยิ่งคนที่กำลังเจอนั้นไม่ได้มาพร้อมความเหมาะสม เขามาพร้อมความต่างมากมายหลายอย่าง แต่ใจไม่รักดีมันดันเผลอไปรักซะแล้วสิ เส้นทางความรักครั้งน...
