กลับถึงบ้าน คำถามหลายคำถามรัวใส่มายังฉันไม่หยุด คำถามของผู้เป็นแม่ รัวเร็วยิ่งกว่าแร็ป จนฉันหาคำตอบไม่ทันใบหน้าที่ไม่เคยมีแผลมาตลอดจนกระทั่ง ม.4 ที่ฉันมีเรื่องได้ไม่เว้นแต่ละวัน แม่ตกใจมากที่ลูกแสนดีดันกลายเป็นนักเลงหัวไม้ มีเรื่องกับชาวบ้าน
"แม่ บิวโดนหาเรื่อง แม่จะให้บิวยอมอยู่ฝ่ายเดียวหรอ"
"แล้วเรื่องอะไรลูก ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้"
"เข้าใจผิดกันนิดหน่อยอ่ะแม่ ฝ่ายนู้นไม่ฟังเลย ทำร้ายบิวอีก บิวก็เลยป้องกันตัว"
"แม่เป็นห่วงนะบิว"
"เรื่องจบแล้วแม่ ไม่เป็นเรื่องใหญ่โตแน่นอนไม่ต้องเป็นห่วงบิวนะคะ บิวไปเปลี่ยนชุดนะแม่ เดี๋ยวลงมาช่วย" แม่พยักหน้ารับรู้ สีหน้าก็ยังกังวลอยู่แต่ก็ไม่ถามอะไรต่อ ฉันแล้วเดินเอากระป๋องน้ำอัดลมไปแช่ในตู้เย็น รีบเดินขึ้นห้อง เฮ้อ คงต้องประคบยกใหญ่เลยล่ะมั้งเนี่ย แก้มฉัน
เช้า
ยัยมายด์กับเพื่อน ทำหลายคนตกใจไม่น้อย เด็กเรียนดีดันหน้าช้ำหน้าเขียว เดินโอนเอนโซซัดโซเซกันมาทั้งกลุ่ม ไม่พูดไม่จาไม่มองหน้าใคร
"เดี๋ยวนะ นี่ แกไปมีเรื่องกับพวกนั้นมาเหรอบิว " พิมว่าแล้วจับตัวฉันให้หันไปประจันหน้ากับพิม
"อะไรของแก ฉันเนี่ยนะ มีเรื่อง"ฉันว่าพลางสะบัดหัว แล้วหันหน้าหนีพิม
"บอกแล้วไงว่าแกโกหกฉันไม่ได้ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย ดูหน้าแกสิ อย่าคิดว่าไม่เห็นนะ แปะพลาสเตอร์ไว้ก็เท่านั้นแหละ แกคิดเหรอว่าฉันไม่รู้"
"อย่าคิดอะไรมากนาพิม ถ้าไม่ทำแบบนี้ ยัยพวกนั้นมันก็รังควานเราไม่จบไม่สิ้นหรอก"
"แล้วแกคิดว่าทำแบบนี้ เรื่องมันจะจบหรอ อย่างพวกนั้นเนี่ยนะ จะยอมจบแค่นี้"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รัก
Rastgeleเคยได้ยินมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ว่าอายุ'16' จะพบเนื้อคู่ เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาคือ มันชัวร์หรือมั่วนิ่มกันแน่ แล้วยิ่งคนที่กำลังเจอนั้นไม่ได้มาพร้อมความเหมาะสม เขามาพร้อมความต่างมากมายหลายอย่าง แต่ใจไม่รักดีมันดันเผลอไปรักซะแล้วสิ เส้นทางความรักครั้งน...
