วันอาทิตย์
ฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้าอย่างงัวเงีย อาบน้ำแต่งตัว ความจริงฉันไม่จำเป็นต้องตื่นเช้าขนาดนี้ ถ้าไม่มีงานให้ต้องไปทำที่โรงเรียนอ่ะนะ ความจริงจะนัดวันเสาร์กันนั่นแหละ แต่เห็นว่าเหนื่อยๆกัน เลยเลื่อนเป็นวันอาทิตย์ เฮ้อออออ ชีวิต ม.4 มันเหนื่อยจริงๆ
ฉันขึ้นรถประจำทางมุ่งหน้าไปที่โรงเรียน งานนี้เป็นงานกลุ่ม ฉันยังคงไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับพิม แต่ก็ยังมีโชคดีอยู่คือ ฉันไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับมายด์ เอาล่ะ นี่ถือเป็นโชคดีสุดๆ
"บิว มาแล้วเหรอ" แพททักขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินไปที่ศาลาหน้าโรงเรียน และนี่เป็นโชคดีอีกอย่าง ฉันได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับแพท
"มาเช้าตลอดเลยนะแพท" ฉันว่าแล้วเดินไปนั่งใกล้ๆ
"ฮ่าๆ ก็ตื่นเช้าอ่ะนะ" แพทว่ายิ้มๆ เรานั่งคุย เล่นกันไปเรื่อย จนเพื่อนๆ เริ่มทยอยมากัน เมื่อมากันครบ ทุกคนตกลง แบ่งงานกัน อาจจะมีบ้างที่ความคิดเห็นไม่ตรงกัน แต่เราก็สามารถตกลงกันได้ เราเร่งรีบทำงานกันให้เสร็จเร็วๆ เพราะเพื่อนหนึ่งคนใน กลุ่มต้องรีบไปทำธุระตอนเที่ยงๆ และผลออกมาดีมาก งานเราสำเร็จลุลวงไปได้อย่างรวดเร็ว ทุกคนเริ่มทยอยกัน แยกย้ายกลับบ้าน
"บิววว กลับไง" แพทถามขึ้นขณะที่เก็บของเตรียมกลับบ้าน
"รถประจำทาง แพทอ่ะ"
"รถประจำทางเหมือนกัน แต่คนละสาย บ้านเราคนละทางกัน" แพทตอบยิ้มๆ
"เอ้อ เนาะ" ฉันว่าขึ้น เมื่อนึกได้
"เราไปก่อนนะ รถน่าจะมาละ" แพทว่า
"โอเคๆ"ฉันว่าแล้วโบกมือให้แพท รถสายที่ฉันต้องขึ้นยังไม่มา ฉันเลยมีเวลาพอจะเดินหาของกิน เพราะตอนนี้ก็เริ่มหิวขึ้นมาบ้างแล้ว
ฉันเดินไปเซเว่นที่อยู่ใกล้ๆ เข้าไปซื้อน้ำ ซื้อขนม และไม่ลืมที่จะเหลือตังไว้เป็นค่ารถกลับบ้าน ฉันเดินออกมาจากเซเว่นอย่างยิ้มแย้ม อะไรก็ไม่มีความสุขเท่ามีของกินอยู่ในมืออีกแล้ว
VOUS LISEZ
Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รัก
Aléatoireเคยได้ยินมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ว่าอายุ'16' จะพบเนื้อคู่ เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาคือ มันชัวร์หรือมั่วนิ่มกันแน่ แล้วยิ่งคนที่กำลังเจอนั้นไม่ได้มาพร้อมความเหมาะสม เขามาพร้อมความต่างมากมายหลายอย่าง แต่ใจไม่รักดีมันดันเผลอไปรักซะแล้วสิ เส้นทางความรักครั้งน...
