"กริ๊ง กริ๊ง กริ๊งงงง"ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที โดยที่ไม่ต้องรอให้แม่มาเล่นวงดนตรีในห้อง สงสัยเมื่อคืนนอนเต็มอิ่ม ฉันรีบวิ่งไปอาบน้ำแต่งตัวจะได้รีบไป(ลอกการบ้านที่)โรงเรียน วันนี้ถือเป็นโอกาสดีฉันช่วยแม่จัดของ ขนของนู่นนี่นั่น ถือว่านานๆครั้งก็ได้มั้งที่ฉันจะตื่นทันช่วยแม่ตอนเช้า สักพักรถรับส่งก็มาบีบแตรอยู่หน้าบ้าน ฉันรีบคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งขึ้นรถทันที
ตอนเย็น
"บิว" พิมเรียกขึ้นขณะที่กำลังเก็บของ
"มีไรแก" ฉันว่าขึ้นแล้วเก็บของไปด้วย
"แม่จัดการให้เรียนพิเศษเพิ่มอ่ะ จากที่เรียนตอนเย็น จันทร์-พุธ-ศุกร์ กับวันเสาร์อีกหนึ่งวัน กลายเป็น เรียนตอนเย็นตั้งแต่จันทร์-ถึงเสาร์เลย ฮรืออออ" พิมว่าแล้วทำหน้าร้องไห้ใส่ฉัน ซึ่งฉันว่าหน้าแบบนั้นมันดูตลกๆแบบน่ารักๆนะ
"โถๆๆ น่าสงสารจังเลย พิมของฉัน" ฉันว่าขำๆแล้วเดินเข้าไปกอดพร้อมลูบหัวพิมเหมือนแม่
"นี่แน่ะ" พิมตีฉันเบาๆ เพราะรู้ว่าฉันกำลังขำเธออยู่
"เอ้อ! แล้วไมค์อ่ะ เรียนกี่วัน"
"เรียน 3 วัน จันทร์-พุธ-ศุกร์ อ่ะ"
"อ้าว! แล้วทีนี้จะยังไงกันอ่ะ"
"ก็ไม่ยังไง ไมค์บอกจะมารอ พาหาไรกินแล้วไปส่งที่เรียนพิเศษทุกวัน"
"หืม ดีเนาะ ไปๆ รีบเก็บของจะได้ไปเรียนนนน"ฉันพูดเน้นคำหลังยืดยาวเพื่อแกล้งพิม
"ฮรืออออ" พิมทำเสียงร้องไห้ออกมาอีก มือก็เก็บของไปด้วย ฉันมองขำๆ ฉันรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำพอดี เลยบอกให้พิมไปก่อนได้เลย ฉันบอกลาพิม เข้าห้องน้ำ แล้วเดินกลับรถรับ-ส่ง แต่ไม่ทันพ้นจากประตูโรงเรียน ฝนก็เทลงมาอย่างหนัก ให้ตายสิ ฉันลืมเอาร่มมา ปกติฉันจะมีร่มติดอยู่ในกระเป๋าตลอดแต่เพราะ อีตาลุงนั่นเอาร่มของฉันไป ฉันเลยลืมหยิบร่มคันใหม่ใส่ไว้แทน ฉันวิ่งไปหลบที่ศาลาหน้าโรงเรียน ซึ่งมีเด็กนักเรียนอยู่เป็นสิบคน ที่สำคัญส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย เสื้อนักเรียนสีขาว ที่ตอนนี้เปียกฝน จนเผยให้เห็น สายเสื้อชั้นในด้านหลัง ถ้าขืนวิ่งต่อไปอีก คงได้เห็นทั้งหน้าทั้งหลังเต็มๆแน่ ฉันได้แต่กอดกระเป๋าไว้แน่น แล้วหลบสายตาของพวกผู้ชายที่มองมา ด้วยสารพัดอารมณ์ ฉันก้มหน้าสะกดอารมณ์โมโหเอาไว้ ใจจริงก็อยากจะตะโกนใส่หน้าว่า
VOUS LISEZ
Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รัก
Aléatoireเคยได้ยินมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ว่าอายุ'16' จะพบเนื้อคู่ เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาคือ มันชัวร์หรือมั่วนิ่มกันแน่ แล้วยิ่งคนที่กำลังเจอนั้นไม่ได้มาพร้อมความเหมาะสม เขามาพร้อมความต่างมากมายหลายอย่าง แต่ใจไม่รักดีมันดันเผลอไปรักซะแล้วสิ เส้นทางความรักครั้งน...
