ฉันมานั่งกินข้าวอยู่กับพิมที่โรงอาหาร ก็อย่างที่คาดไว้คนเยอะ แน่นเอี้ยด"ทำไรกันอยู่จ้ะ สาวๆ"
"เห็นว่าทำอะไรอยู่ล่ะ"พิมหันไปตอบ พิมไม่อยากให้กันต์มาเข้าใกล้ฉัน เพราะกลัวฉันจะโดนมายด์ทำอะไรใส่อีก
"อ๋อ ดูดส้วม" กันต์ว่า แล้วนั่งลงข้างๆฉัน พิมก็เอามือมาปัดๆ ไม่ให้กันต์นั่งใกล้ฉันเกินไป
"กินข้าวอยู่แล้วมาพูดแบบนี้เนี่ยนะ กะจะกินข้าวให้สบายใจซะหน่อย" ฉันหันไปพูดกับกันต์
"กินข้าวนี่ต้องให้สบายใจถึงกิน?" กันต์ตอบพลางยิ้มกวน ฉันหันไปจ้องกันต์เขม็ง
"ฮ่าๆ โอเคๆ ไม่กวนแล้ว ขำๆน่า" กันต์ว่า ฉันจบบทสนทนากับกันต์แล้วรีบตักข้าวเข้าปาก
"อ้าวๆ นี่ ค่อยๆกินดิ ข้าวมันไม่หนีเธอไปไหนหรอก รีบยัดไปไหนอ่ะ เฮ้ย! ฮ่าๆๆ เลอะถึงหูละนั่น" กันต์พูดพร้อมเอาทิชชู่มาโปะลงตรงปากฉัน
"ทำอะไรอ่ะ" ตกใจสิคะคุณ อยู่ๆก็ทำแบบนี้ แล้วที่สำคัญนี่มันโรงอาหาร ว่าแล้วฉันก็รีบเอาหน้าออกมาห่างจากมือของกันต์
"ก็มันเลอะ จะเช็ดให้ มันน่าเกลียด นี่คนอุตส่าห์ช่วย" ฉันเบะปาก แล้วแย่งทิชชู่ออกจากมือกันต์แล้วเช็ดที่เลอะ ดีนะที่อิ่มแล้วฉันเลยถือโอกาส หนีซะเลย รู้อยู่ก็เพื่อนๆกัน ทำไรไปเราก็ไม่คิดไรกันอยู่แล้ว แต่สำหรับคนอื่นที่มองมาน่ะจะเข้าใจผิดเอาได้
"บิว" พิมเรียกฉัน พร้อมสะกิดเบาๆ
"หือ? ทำไมพิม"
"ฉันว่ากันต์ มันแปลกๆอ่ะ มันชอบแกป่าวอ่ะ"
"อย่างมันเนี่ยนะ ชอบฉัน แกไม่เห็นแฟนมันแต่ล่ะคนเหรอ อย่างนางฟ้าทั้งนั้น ดูก็ออก ว่ารสนิยมมันแบบไหน ไม่มีทางหรอกที่มันจะมาชอบฉัน ก็เป็นเพื่อนกันปกติเนี่ยแหละ ไปๆขึ้นห้องได้แล้ว"ฉันดันพิมให้กลับห้องไวๆ
STAI LEGGENDO
Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รัก
Casualeเคยได้ยินมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ว่าอายุ'16' จะพบเนื้อคู่ เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาคือ มันชัวร์หรือมั่วนิ่มกันแน่ แล้วยิ่งคนที่กำลังเจอนั้นไม่ได้มาพร้อมความเหมาะสม เขามาพร้อมความต่างมากมายหลายอย่าง แต่ใจไม่รักดีมันดันเผลอไปรักซะแล้วสิ เส้นทางความรักครั้งน...