เช้าวันใหม่
วันนี้ฉันตื่นเช้าโดยที่แม่ไม่ต้องมาปลุกอีกแล้ว เล่นซะแม่ซาบซึ้งไปยกใหญ่เลยทีเดียว แต่ยอมรับเลยว่างัวเงียมาก เมื่อคืนดันเผลอดูหนังดึกไปหน่อย
"ฮ้าวววว" ฉันนั่งหาวมองแม่ที่ยุ่งอยู่กับการทำไข่ดาวให้ฉัน
'แคร้ง แคร้ง แคร้ง' เสียงกระทบกันของกระทะและตะหลิว
"ตื่นได้แล้ววววว นั่งตาปรืออยู่นั้นแหละ จะง่วงอะไรนักหนา"
"ก็เมื่อคืนนอนดึกอ่ะแม่" ฉันพูดพลาง คาบขนมปังไว้ในปาก แล้วเอากระเป๋ามาสะพาย
"ไปรอรถแล้วนะ แม่ หวัดดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้แม่ ก่อนจะรีบวิ่งไปรอรถหน้าบ้าน ขืนนั่งแช่อยู่ ก็โดนแม่บ่นหูชาก่อนไปโดนครูบ่นอีกทีที่โรงเรียนแน่
ไม่นานรถรับส่ง ก็วิ่งมาจอด คราวนี้ถือว่าฉันไม่ช้านะ มาก่อนรถจะมา ถึงจะแค่แปปเดียวก็เถอะ
"โว้ววว! เอาอีกแล้ว ผีอะไรเข้าสิงเนี่ย มายืนรอรถอ่ะ" ไอกันต์ปากมอม ฉันล่ะอยากจะเอาหมอนี่ไปปล่อยไว้ในแปซิฟิกจริงๆ จะได้ไม่ต้องมาไล่จิกกัดกันอีก
"ฉันจะตื่นเช้า มายืนรอรถบ้างไม่ได้รึไง" ฉันพูดพร้อมกับไปนั่งตรงเบาะที่นั่งประจำ ฉันพยายามหลับตา แล้วเอามืออุดหู เพื่อหลบหนีจากเสียงของกันต์ ก็ปากมันเป็นแบบนี้ไง ผู้หญิงดีๆที่ไหนเค้าจะไปชอบลง
.........................................................
รถค่อยๆชะลอความเร็วเพื่อจอดส่งเด็กนักเรียน ฉันก้าวลงจากรถด้วยความเร็ว จนสะดุดล้ม รีบเดินไปหน่อย แหะๆ ได้แผลเพิ่มอีกลิ้ววว ฉันไม่อยากจะโดนไอกันต์มันลากไปถามเรื่องพิมทุกวันหรอกนะ ณ จุดๆนี้ บอกเลย เหนื่อย!!! ฉันแวะซื้อพลาสเตอร์ในสหกรณ์แล้วเดินไปหาที่อยู่เพื่อรอเวลาเข้าแถว
การเรียนช่างเป็นอะไรที่ยาวนาน วันนี้พิมไปหาหาของกินกับไมค์ อันที่จริงพิมกับไมค์ก็ชวนฉันไปด้วยนั่นแหละ แต่ว่าฉันไม่อยากจะไปเป็นก้างสองคนนั้นซักเท่าไหร่เลยขอบาย
VOUS LISEZ
Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รัก
Aléatoireเคยได้ยินมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ว่าอายุ'16' จะพบเนื้อคู่ เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาคือ มันชัวร์หรือมั่วนิ่มกันแน่ แล้วยิ่งคนที่กำลังเจอนั้นไม่ได้มาพร้อมความเหมาะสม เขามาพร้อมความต่างมากมายหลายอย่าง แต่ใจไม่รักดีมันดันเผลอไปรักซะแล้วสิ เส้นทางความรักครั้งน...
