ตอนที่ 8

428 31 4
                                    

เช้าวันอาทิตย์ รู้สึกดีมากมายที่ได้ตื่นสายแบบไม่มีลิมิต ถึงจะยังหงุดหงิดเรื่องตาลุงก็เหอะ

"เป็นผู้หญิงจะนอนไปถึงไหน แม่บ้านแม่เรือนเค้าต้องตื่นแต่เช้า ทำงานบ้าน ทำอาหารให้ครอบครัว เป็นแบบแกนี่ สงสัยคงได้โหนเถาวัลย์อยู่บนคาน ซะละมั้ง"

"โห! แม่ วันหยุดก็ต้องนอนตื่นสายเป็นธรรมดาอ่ะ เรื่องปกติ"

"แม่บ้านแม่เรือนที่ดี เค้าไม่นอนกินบ้านกินเมืองกันหรอกนะ"

"โหย!! แม่ สมัยนี้ ผู้ชายเค้าชอบผู้หญิงสวยๆ อกตู้มๆ กันหมดแล้ว ไม่มีใครเค้ามาชอบผู้หญิงเรียบร้อย แม่บ้าน แม่เรือนหรอกค่ะ ยุคนี้ จ้างแม่บ้านเอาก็ได้ ผู้หญิงสมัยนี้เค้าก็หา ผู้ชายรวยๆไว้เกาะกันทั้งนั้นแหละ เป็นแม่บ้านแม่เรือนก็ไม่เห็นมีอะไรดีตรงไหนเลย" ฉันพูดอย่างไม่แคร์อะไร แล้วมุดตัวเข้าไปในผ้าห่ม เพื่อหนีเสียงบ่นของแม่ แต่ไม่ทันไร ก็ถูกแรงอันมหาศาลดึงผ้าห่มออก ทำให้ฉันที่ขดตัวอยู่ในผ้าห่ม ล้มกลิ้งตกจากเตียง ลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้น

"แม่!!!" ฉันเรียกแม่ด้วยน้ำเสียงเคืองๆ

"why" สปีคอิงลิชใส่ซะด้วย

"โหย แม่ มันเจ็บนะ ถ้าสะโพกบิวหักขึ้นมา ทำไงเนี่ย"แม่หันมามองฉันด้วยสายตา เย็นชา

"เข้าโรงพยาบาลสิ" รักลูกจังเลยนะแม่ ฉันค่อยๆลุกขึ้น ไปนั่งบนเตียง

"สวยแต่รูปจูบไม่หอมก็ไม่โอเคป้ะ เอาแต่เกาะเค้า แล้วเมื่อไหร่จะพากันเจริญ" แม่พูดเหมือนวัยรุ่นด้วยท่าทีนิ่งๆ ฉันมองตาแม่แล้วพยักหน้ารับเป็นเชิงว่า เข้าใจแล้วค่าาา

"งั้นบิวไปอาบน้ำก่อนนะแม่" ฉันพูดแล้วเข้าไปกอดแม่พร้อมกับจุ๊บแก้มแม่หนึ่งที
"ไปๆ ไปอาบน้ำ เหม็นปากแหวะ"
"โห!!! แม่" ฉันทำท่างอนๆ แล้วเดินไปอาบน้ำ

........................ตอนเที่ยง........................

แม่มีธุระต้องไปทำ เห็นว่าเย็นๆนู่นแหละถึงจะกลับ ก็เลยต้องปิดร้าน หน้าที่เฝ้าบ้านเลยตกมาอยู่ที่ฉันโดยปริยาย ฉันนอนที่โซฟาแล้วเปิดทีวีหาอะไรดูเพลินๆ ไม่มีอะไรน่าดูเลยแฮะ หาไรดูในโทรศัพท์เอาก็ได้

Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รักDonde viven las historias. Descúbrelo ahora