ทำไมวันนี้รู้สึกไม่ดีเลย
"เป็นไรเนี่ย ดูเหม่อๆตั้งแต่บนรถแล้ว" กันต์นั่งลงข้างๆฉัน ตรงที่พักรอเข้าแถว ที่ประจำของห้องฉัน
"เปล่า มานั่งทำไมตรงนี้ ไปนั่งตรงที่ห้องนายสิ" พิมดันไปเข้าห้องน้ำ ฉันเลยต้องนั่งคนเดียว แต่ตอนนี้ไม่คนเดียวแล้วล่ะ มีกันต์เพิ่มมาอีกคน แต่มันคงไม่ใช่เรื่องดีนัก สายตาของมายด์ถ้าทำได้ คงจับฉันฆ่าหั่นศพหมกในส้วมไปแล้ว รู้ตัวมั้ยเนี่ยว่าฉันจะมีปัญหาก็เพราะนาย
"ช่วงนี้เป็นไรอ่ะ เหมือนพยายามจะหลบหน้าฉันเลย มีอะไรรึเปล่า"
"กันต์!! ไมมานั่งตรงนี้เนี่ย ออกไปเลย"พิมวิ่งมาด้วยหน้าตาตื่น พร้อมกับไล่กันต์ไปให้ห่างจากฉัน
"อะไรของเธอ พิม ฉันก็แค่มาคุยกับบิวเอง"
"คุยกันพอแล้ว กลับไปที่ของนายได้แล้ว"
"อะไร ทำไมต้องไล่ฉันนัก หวงฉันรึไง"
"นี่ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย ฉันมีแฟนแล้ว แล้วแฟนฉันก็ดีกว่านายเป็นร้อยเท่าด้วย"
"พอได้แล้ว เถียงกันจนจะเข้าแถวอยู่แล้ว ไปๆ เข้าแถวกันเถอะ" ฉันยิ้มให้ทั้งสองคนแล้วดึงพิมไปเข้าแถว
"บิว มีอะไรก็บอกฉันนะ บางเรื่องฉันอาจช่วยไม่ได้ แต่อย่าวิ่งหนี คนที่เค้าวิ่งตามมาด้วยความหวังดีเลยนะ"กันต์ยิ้มให้ฉัน ก่อนจะเดินไปเข้าแถว ยิ้มอย่างนั้นรู้สึก...ไม่เหมือนยิ้มเลย
---------------------------------------------------
"วันนี้ไม่ต้องไปส่งนะ ฉันกลับเองได้ แกไปหาไรกินกับแฟนเหอะ" ฉันเอ่ยบอกพิม
"ถ้าแกกลัวฉันจะทะเลาะกับแฟนเพราะเรื่องแก แกหยุดคิดเลยนะ แกก็รู้แล้วไม่ใช่รึไง ว่าไมค์เป็นคนยังไง"
"ก็รู้ แต่ฉันไม่เป็นไรจริงๆ กลับเองได้ คนเป็นแฟนกันเค้าก็ต้องการเวลาที่มีให้กันและกัน แกไปเถอะ "
"แต่..."
"แกห่วงฉันมากไปแล้วนะ เหมือนแม่เลยเนี่ย"
YOU ARE READING
Sixteen ต่างเท่าไร ใจก็รัก
Randomเคยได้ยินมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ว่าอายุ'16' จะพบเนื้อคู่ เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาคือ มันชัวร์หรือมั่วนิ่มกันแน่ แล้วยิ่งคนที่กำลังเจอนั้นไม่ได้มาพร้อมความเหมาะสม เขามาพร้อมความต่างมากมายหลายอย่าง แต่ใจไม่รักดีมันดันเผลอไปรักซะแล้วสิ เส้นทางความรักครั้งน...
