Son Alfa

~5~

Anne ve babamın ölümü üzerinden tam 6 ay geçmişti.

Artık okula gitmeyi bırakmıştım. Babam beni zorla yolluyoedu okula, oda olmayınca önümde bir engel kalmamıştı. bir işe bile girmemiştim. Babamın maaşı ile geçiniyordum.

Isabeel, o günden beri hergün benim evime gelip kontrol ediyordu beni. Artık ona tamamen aşıktım ama benim yüzümden incinmesini istemiyordum.

Içimdeki yaratığı artık kullanabiliyordum. Bu bana tamamen bir lütuf olmuştu. Öncekinden çok daha güçlüydüm, yaralarım çabuk iyileşiyordu ve en önemlisi duyularım çok daha iyiydi. Isabeel'in geldiğini mahallenin başından anlayabiliyordum. Tabi her güzel şeyde olduğu gibi bununda zararları vardı. Mesela yanlızlık, düşmanlar! Artık çok yanlızdım, düşmanlarım olmasada günlükte yazdığına bakılırsa varlığımdan hiç hoşnut olmayacak birileri varmış.

Dışarıya fazla çıkmıyorum arada bir dışarı çıkıp ihtiyaçlarımı alıyorum fazla dolaşmadan tekrar eve dönüyorum.

Bugün Sasha ile buluşup Hershell ile konuşmaya gidicem. Ve evimde Sasha nın gelmesini bekliyordum.

********

Kapı sonunda çalmıştı. Oturduğum koltuktan kalkıp hemen kapıya koştum.

Kapıyı açtığımda Sasha'nın geciktiğini belirticek bir yüz ifadesi takındım.

Trafiği bahane ederek beni geçiştirdi. Bende pek ısrar etmeyerek askılıktan hırkamı alıp çıktım. Hızlıca arabaya binip yola koyulduk. Sasha'yı 6 ay boyunca bir kere görmüştüm. Oda 2 ay önceydi Hershell'ın benimle konuşmak istediğini söylemişti bende şuan hazor olmadığımı söyleyip geciktirmiştim. Ama artık hazırdım! Günlükte yazdığı kadar biliyordum bu dünyayı. Ama annemleri öldürenlerle ilgili hiç birşey bilmiyordum. Artık onları öldürmek için hazırdım ve kim olduklarını öğrenebileceğim tek kişi Hershell'dı.

"Hiç sesin çıkmıyordu Isaac? Birsorun mu oldu ?" Sasha dikkatini yola odaklamış ağız ucuyla konuştu.

Evet biliyorum bayadır kayıp gibiydim ama olması gereken buydu yani.

"Kendimi hazırlıyordum karşıma çıkacak şeylere karşı." Diye cevapladım Sasha'yı.

"Sana bildiklerimi öğrete bilirdim!" Diye cevapladı beni Sasha.

Tamam biliyordum zaten onların bana yardımcı olacaklarını ama anlarsınız ya büyük kayıplar verdim ve yanlız kalmam lazımdı.

"Sasha annemi, babamı kaybettim sende biliyorsun. Yanlız kalmak istedim" diyerek cevapladım Sasha'yı.

Haklı olduğumu anlamış olucakki bana onay verirmişcesine kafa salladı.
6 Ay boyunca ortalıklarda gözükmeyip birazda vücud çalışmamın etkisi ile bedenim tanınmıyacak şekilde gelişmişti.

boyum uzamıştı. Cılız kollarım, vücudum genişlemiş ve kemiğin yerini kas almıştı. Gerçekten bu gelişimimin içimdeki o yaratık sayesinde olduğunu biliyordum.

Günlüktü vücud gelişimini hızlandırdığınıda okumuştum.

Yol boyunca 2 kelime konuşmuştuk Sasha ile. Çok geçmeden Hershell'ın evine gelmiştik. Daha doğrusu bu evde öz babama aitmiş. Haliyle babamdan bana kalıyor, ama günlükte yazana göre hershell ve tayfasının orada kalması daha güvenliymiş.

Arabadan inip eve doğeu yürümeye başladığımızda kapıda karşılama komitesi bizi gekliyordu. Yine o kas yığını çocuklar kapıya dikilmişler ve bana her zaman ki gibi nefretle bakıyorlardı. Onlara aldırış etmeden tek başıma eve girdim.