Hindi pa rin ako makapaniwala na kami ang nanalo nung competition kasi naman hanggang ngayun hindi pa rin ako maka move on sa mga naganap , hindi ko alam pero alam mo yun masaya lang , yung bang pakiramdam mo hindi tumatakbo ang oras pag mag kasama kami , yung bang hindi namin nakikita ang iba kung hindi kami lang ang importante mag kasama kami ..
Never in my life na magagawa namin yun ni mokong kasi naman eh hindi ko alam kong anung na isip at pati ako binasa sa ulan , alam mo yun para kaming bata na nag tatakbuhan , ang saya saya ko nung gabi na yun , anu ba yan hindi pa rin ako maka move on kasi naman pag naiisip ko yun napapangiti na lang ako bigla..
Ang dami ng nangyare , sobrang bilis pa ng araw , okay naman kami ni mokong , laging sa bahay nag di dinner , Hehe , super proud sa kanya yung family ko dahil ni minsan daw hindi nila ako nakita na nalungkot Hehe , next month na din yung birthday ko , alam nyu naman Hehe
Nasa school ako ngayun nag lalakad ako papunta sa next class ko , alam nyu naman kailangan kong pag igihan yung pag aaral ko para sa future namin ni mokong ..
"Isabel ...isabel , sandali "
Huminto ako sa pag lalakad at lumingon ako kung sino ang nag salita , nagulat ako ng makita ko sya , ng makita ko si Joyce , yung friend ni Moks , tiningnan ko sya
"Anung ginagawa mo dito ?? " sabi ko
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya
" Pwede ba tayung mag usap ?? " Joyce
"Mag usap ?? " ngumiti ako ng nakakaluka " para san pa ?? Para makipag plastikan ka sa kin ?? Yun ba yung gusto mong pag usapan ?? Yun ba ?? " sabi ko
Lumapit sya sa kin at hinawakan nya ako
"Please " Joyce
"Bitawan mo ko " binitiwan nya ang kamay ko , tumingin ako sa kanya at nakita ko naman na mukhang seryuso sya " okay " sabi ko
Umatras sya ng kunti
"Isabel sa totoo lang ,masaya ako para sa inyu ni Edward , Isabel , I'm sorry , I'm sorry sa lahat ng ginawa ko , I'm sorry kung hindi naging maganda ang pagkikita natin " Joyce
"Kalimutan mo na lang yun ------- " pinutol nya yung sinabi ko
"You mean , pinapatawad mo na ako ?? " Joyce
Tumango na lang ako , sino ba naman ako tao lang din marunong mag patawad .
"Kalimutan na lang natin yun , wala naman may gusto nun , basta wag mo na lang gagawin sa iba " sabi ko
"Promise " Joyce
"Promise ??? " sabi ko
"Yah , dont worry , na realize ko na , na Mali pala yung ginawa ko , I'm sorry ulit " Joyce
Lumapit sya sa kin at bigla nya akong niyakap
"Para san naman yun ?? " sabi ko
"I hope we can be friend " naka ngiti nyang sabi
Ngumiti na lang ako , alangan naman sagutin ko agad sya , alam mo naman ..
"Sige mauna na ko " sabi ko
Patalikod na sana ako ng ..
"Wait , " lumingon ako sa kanya " congrats pala sayu for winning last week , nakwento ka kasi sa kin ni Edward about what you did , and I'm happy for both of you " Joyce
"Thank you ha , hayaan mo pag iisap ko yang offer mo na maging friend tayu " kumunot yung mukha nya " I'm just kidding , " ngumiti sya , yung ngiting hindi fake " sige na mauna na ko " sabi ko
BINABASA MO ANG
My Freaking Girlfriend ( Complete )
Romance" Hindi kita iiwan dahil hindi ko kaya kapag nawala ka , lagi mong tatandaan na ikaw ang dahilan kung bakit nag mamahal ako " - Moks Hanggang san ang kaya mong gawin para sa pag mamahal ?? Paano kung wala ng dahilan ang lahat ?? Hanggang kailan mo...
