My Freaking Girlfriend ( Complete )

Chapter 50 : Shes not Okay

Edward POV :

Dali dali kong pinark ang sasakyan , labis akong nag aalala dahil hanggang ngayun wala pa rin syang malay , bumaba ako at binuhat ko sya para akong ewan na hindi ko maintindihan , kulang na lang liparin ko ang daan para lamang makarating agad ako sa hospital .

Tinulak ko yung pinto sa sobrang pag mamadali ko buhat buhat ko si Bru na wala pa ring malay , lalo akong nag aalala at kinakabahan dahil hindi ko alam kung anung nangyare sa kanya ..

Sinalubong ako ng mga nurse dala dala yung mahabang table na may gulong, I'm sorry hindi ko alam kung anung tawag dun , hindi ko mapigilang maiyak dahil nag aalala na ko sa kanya , hawak hawak ko yung kamay nya habang dinadala namin sya papunta sa may emergency room .

"Bru , wake up , wag mo kong iwan please gumising kana , hindi ko kaya pag nawala ka ." sabi ko

Hindi ko alam pero hindi ko na alam kung anung gagawin ko , nag hihestirical na ko dahil nalilito na ko kung anung nangyayare sa kanya , wala akong magawa dahil parang tumigil ang mga sandaling yun , hindi ako makapag isip ng maayus kung anung gagawin .

"Hanggang dito na lang po kayu Sir " Nurse

Sinara na yung curtain at naiwan ako sa labas , naiiyak ako dahil hindi ko alam kung anung nangyare sa kanya , kung bakit nawalan sya ng malay , kasalanan ko to , kasalanan ko kung bat nangyare yun sa kanya ..

Hindi ako mapakali sa upuan , tatayu , uupo ganun lang ang ginagawa ko , alam mo yung feeling na hindi ka mapakali na hindi mo alam kung anung gagawin ko , lalo pa akong kinakabahan sa tuwing naiisip ko na baga may nangyaring hindi maganda sa kanya ..

Para akong nag lalakad sa kawalan , walang tumatakbo sa isip ko kung hindi sya , nagiguilt ako dahil sa ginawa ko , hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko , ang hirap hirap bigla na lang syang nawalan ng malay , ang hirap hirap tanggapin , hindi ko kaya pag may nangyaring hindi maganda sa kanya ..

Pumasok ako sa church ng hospital , naupo ako at nag muni muni , hindi ko alam pero naramdaman ko na lang na tumilo ang mga luha ko , nakayuko lang ako habang nag dadasal ..

"Diyos ko , ngayun lang ako lumapit sayu , sana wag na wag mong pababayaan si Bru , mahal na mahal ko sya , wag nyu po syang kunin sa kin , alam ko sa tingin ng iba hindi ako naging perpektong boyfriend sa kanya , pero gusto ko lang humingi sayu ng tulong , naway iligtas mo sya mula kapahamakan " sabi ko sa isip ko

Wala akong magawa kung hindi ang umiyak , ang hirap hirap , nag aalala ako ng sobra lalo nat hindi ko alam kung anung nararamdaman nya ngayun .

Wala ang hirap hirap , nanghihina ako , kinakabahan ako na hindi ko maintindihan , hindi ako makapag isip ng maayus dahil walang ibang laman ang isip ko kung hindi sya lang ..

I'm sorry bru , kung nagalit ako , sana mag kamalay kana , nahihirapan ako pag nakikita kang ganyan , sana mapatawad mo ko , sana gumising ka para sa kin , mag aantay ako Bru ..

Bumalik ako kung san yung kwarto ni Bru , para akong ewan sa pag lalakad , ang lalim ng iniisip ko , hindi ko alam kung anung gagawin ko , kasalanan ko ang lahat ng to , kung hindi ng dahil sa kin hindi sya mapapahamak ng ganito ..

Nakita kong lumabas ang doctor mula sa kwarto ni Bru kaya naman binilisan ko yung pag lakad ko ..

"Doc , doc " tumingin sya sa kin " anu na hong lagay ng girlfriend ko , is she okay ?? " sabi ko

"Ikaw ba ang boyfriend nya ?? " tumango ako "Hindi maganda ang condition ng girlfriend mo , shes in critical condition " Doc

"What do you mean doc ?? Anung ibig nyung sabihin ??? " sabi ko

Hindi ko na maiwasang kabahan, ayukong mag isip ng kung anu anu , hindi to maaring mangyare ..

"To be honest , wag ka sanang mabibigla , she have ..... A cancer " Doc

"Anu ??? Hindi totoo yan , niluluko mo lang ako , hindi totoo yan " sabi ko

Hindi ko na alam kung anung gagawin ko , hindi ako makagalaw , ang hirap hirap , hindi ako makapaniwala na may cancer sya , ayukong maniwala. .

"I'm sorry " Doc

Iniwan na ko ng doctor , nakatayu lang ako habang tintingnan ko sya mula sa glass window , hindi ko na napigilang umiyak , ang daming gumugulo sa isip ko mga tanong na hindi ko alam ang sagot ..

Iniisip ko kung alam ba to ni Bru , kung inilihim nya ba sa kin ang kalagayan nya , wala akong magawa bakit sya pa , ang bata bata nya pa. .

Lumabas ako ng hospital gusto kung sumigaw , ang hirap hirap tanggapin , bakit sya pa ?? Gusto kong magalit sa mundo , tumatakbo ako na malalim ang iniisip , kasabay ng pagtakbo ko ang pag kadurog ng puso ko , hindi ko matanggap na inilihim nya sa kin ang kalagayan nya ..

Habang tumatakbo ako , parang unti unti kong naaalala ang mga masasayang araw na kasama ko sya , yung unang araw kong paano kami parang asot pusa , ang mga kalukuhan at kung anu anu pang nakakatuwa , yung unang araw kung san nakita ko syang ngumiti , at yung unang beses na nakita ko syang umiyak , lahat yun ay naaalala ko habang tumatakbo , nakakalungkot lang dahil bukas hindi ko na sya kasama , ang hirap tanggapin , ang sakit sakit ..

Tumigil ako sa pag takbo ng makarating ako sa park , sa park kung san nag umpisang maging kami. Ang park na to ang saksi sa lahat ng masasayang nangyare sa ming dalawa ..

Naaalala ko pa yung boses kung paano nya ko niluluko sa lugar na to , umupo ako , nakayuko lang ako habang umiiyak ako , ang hirap tanggapin na ganun na pala kalala ang sitwasyun nya , ang daya daya naman ..

Kung alam mo lang bru kung gaano ako nahihirapan ngayun , wala akong magawa kung hindi ang umiyak, hindi ko sya iiwan hanggang sa huling sandali nya , gusto ko syang alagaan , mahal na mahal kita Bru .

Naramdaman ko na lang na unti unting bumabagsak ang ulan , pero hindi na ko sumilong , naalala ko pa yung gabi na naligo kami sa ulan , yung hindi namin alintana ang ulan basta masaya lang kami tapus ngayun bigla na lang ganito , ang lungkot lungkot ..

Basang basa na ko ng ulan , nakayuko lang ako habang naliligo sa ulan , wala akong magawa kung hindi ang umiyak, umiyak sa sobrang sakit , hindi ko kaya , ang bigat at ang hirap tanggapin .