Aynadaki yansımama baktım. Gülümsemeye çalıştım. Bu kadar zor olamazdı. İnsan neden kendinden nefret ederdi? Bunların bir önemi yoktu. Şu an hiçbir şey yapmak istemiyordum. Sadece odada oturdum. Duvarlara bakınca hayata nefretim artıyordu. Bu koca evde tam 6 yıldır yalnız yaşıyordum. İnsan daha neden mutlu olmaya çalışsın ki? Her seferinde kırılmaktan yorulmuştum. Evden çıktım. Adımlarım ağırdı. Acelem yoktu. Küçükken kahkahalar attığım o uçurumun yanındaki ağacın dibine oturdum... Artık bu ağaç bile kuruyordu. Sanırım benimde ölme vaktim gelmişti. Uçuruma yaklaştım. Arkamda bir ses duydum. Kimdi? Benim yaşlarımda bir kız... Tepkisizm ona baktım.
-Ne yapıyorsun?dedi.
Ona neydi. Ne fark ederdi? Ölmem neyi degistirirdi. Kız sanki anlamış gibi baktı.
-Bak ben buranın yabancısıyım, çok acıktım yakında tanıdığım yerde yok. Bana yardımcı olur musun?Tamam belki intihara teşebbüs ettiğim için kötü bir kızdım. Ama vicdansız değildim. Kendime geldim. Ve ona ismini sordum.
-Adın ne?
Onunla ilgilenince gözleri parladı. Bir an içim ürperdi. Kolayca yumuşamayan ben yüzümde gülücüklerle ona bakıyordum. Ben şaşkınlıkla ortalığı anlamaya çalışırken onun sesiyle kendime geldim.
-Adım Toprak ya seninki?
O kadar tatlı bir soruşturma şekli vardı ki insan tersleyemiyordu.
-Zuhal! dedim.
-Hadi bizim eve götüreyim seni eğer istersen?
-Tabiiki olur çok teşekkürler dedi.
Yol boyunca kendinden bahsetti. Çok konuşkandı. 27 yaşındaydı. Yani aynı yaştaydık. Nedense bu kıza çok yakın hisettmiştim kendimi. Ev çok uzak olmadığı için hemen vardık. Evi görünce "Evin çok güzel "dedi. İlk kez evimi sevdiğimi hisettmiştim. Ona evdeki bir kaç parça eşya ile sandviç yaptım. Beraber iyi anlaşmıştık. Rehber ögretmeniydi. Ama şu aralar çalışmıyordu. Sonra bana ne işle meşgul olduğumu sordu.
-Polisi ama iki yıldır çalışmıyorum dedim.
İlk olarak şaşırdı. Sonra üzerime gitmeme ye karar verdi sanırım. Ciddi anlamda şaşkındım. Bir anda hayatım değişmişti. Az önce intihar edecek olan ben şu an kahkaha atıyordum...Sevgili okurlarım ilk eserim olduğu için biraz acemiyim. Beğenirseniz sevinirim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
HOŞCAKAL
Mystery / ThrillerYaşam insanın algılayamayacağı bir boşluk bence...İşte bu boşlukta kaybolan dostlarıma en büyük vedam