"Meng, uuwi muna ako? I forgot my charger kasi pero babalik din ako agad" paalam ng kapatid ko.
"Sige, ok na naman ako kahit bukas ka na bumalik pag aayusin nyo na bill ko." nakangiting sabi ko.
"No way, di ka naman namin pwedeng iwan mag isa dito. Basta babalik ako agad"
"sige, pero wag ka na magmadali. Promise ok na talaga ako. Baka maaksedente ka pa" I said and smile.
Nagbeso lang ito sakin at tuluyan ng umalis. Now, mag isa na lang ako. I can't imagine what really happened to me para maabot ko ang kinalalagyan ko ngayon. Not even in my dreams nakamit ko to. But thankful talaga ako sa nangyayare ngayon.
Everyone knows me as the jolly Yaya Dun sa eat bulaga or the Maine Mendoza who's very funny sa mga dunsmash and vines videos nya. Maine na mahilig mag wacky.
Pero I have this part of me na sabrang seryoso. May part and moments pa rin na nagagalit ako. Masayahin ako at palabiro pero nagiging seryoso pa rin ako sa mga bagay na alam kong kelangan kong seryosohin.
"Hany"
Napatingin ako sa may pinto. Agad akong napangiti. My Bae is there holding a bouquet of red roses and fruits.
"Hey..." nakangiting bati ko.
"how are you?" he asked and handed me the flowers.
"naks may pabulaklak pa! Thank you!" masiglang sabi ko.
"syempre para sayo. Looks like ok na ok ka na ah?"
Kumuha sya ng orange at umupo sa gilid ng kama.
"Yeah, sa dami ba namang tinurok sakin eh" tumatawa kong sabi.
Ngumiti naman sya. Kasalukuyan nyang binabalatan ang hawak nya.
"ikaw? How's your day?"
"Tiring?" he said and feed me some orange.
"ang dami kasing appointments and meetings. Nasan na yung kapatid mo? "
"ah... Umuwi saglit. May naiwan sa bahay. Sabi ko nga wag na bumalik, bukas na lang kasi tutulugan ko lang naman sya mamaya pero nagpumilit. "
"ah, sayang. I thought makikilala ko na sya" he said.
Napangiti naman ako. Sobrang excited talaga sya makilala ang family ko. Nakakatuwa.
"bae, kumain ka na ba? May food jan sa table, dala ni Ate Colleen. Gusto mo ba?" I asked.
"Yeah sure, Saan ba? Kumain ka na ba? Sabayan mo ako" he said.
Medyo natawa naman ako. Adik talaga ng boyfriend ko, wala ng hiya hiya eh, oo agad.
"nandun sa topper wear na blue and yung rice nasa rice cooker. Adobo yan made by my mom" I said.
Tumayo naman sya at kumuha ng food. Pagkatapos ay bumalik na sa tabi ko, holding a tray of food.
At dahil nga sweet kami, sinusubuan nya ako. Baka daw kasi mahirapan ako at may nakakabit na IV fluid sa kamay ko.
"Hany? "
"hmm? "
"Diba Chef ka? You graduated culinary arts diba? Can you cook for me?" sabi nya with puppy eyes. Ugh. Ang gwapo!
"bae bat ang hilig mo magpacute sakin? Crush mo ko no?" biro ko.
Tumawa naman sya at pinisil ang ilong ko.
"crush na crush talaga kita!" sabi nya.
Pwede bang himatayin ulit? Langya naman Alden Richards oh!
"kain ka na, mamaya na blush" pang aasar nya at sinubuan ako ng isang kutsarang kain at ulam.
Kwento dito, kwento duon. Tawa dito, tawa dun. Ang sarap pala sa pakiramdam na mahal ka ng taong mahal mo. Heavy!
----
Halos alas dose na nang gabi pero nandito pa rin si Alden... ayaw pa daw nya umuwi hanggang wala akong kasama. Nagtext kasi si ate Colleen may pinaasikaso daw sandali si tatay kaya matatagalan sya bumalik.
I saw that he's already tired. Kita sa mata nya na medyo bumibigay na ito sa antok.
"Bae uwi ka na" malambing kong sabi.
"Mamaya na, pagdating ng ate mo" He said then smile.
"No Bae, sige na uwi ka na. Inaantok ka na oh tsaka you need to rest din kasi may work ka pa bukas."
Umiling lang ito at tsaka sinubsob ang mukha sa gilid ng kama ko. Umiling naman ako ng nakangiti.
"So jan ka matutulog?" Natatawang sabi ko.
Bahagya naman nyang inangat ang mukha nya at ipinatong ito sa likod ng palad nya. Aww ang cute.
"Bakit bawal ba?" Sabi nya with puppy eyes.
"Bae, umuwi ka na lang kasi para makapagpahinga ka ng maayos" I said.
"Ayaw ko nga Meng, wag ka na makulit jan. Ikaw kaya magpahinga? Almost 12am na oh. Sige na matulog ka na" sabi nya tapos sumubsob ulit sa kama.
Hindi naman ako gumalaw... pinagmasadan ko lang sya. I can't imagine that I have him. I can't imagine that I have Richard Faulkerson Jr. in my life and I'm so thankful. God knows I am.
He's the sweetest and the most caring person on earth. Since nagkakilala kami never syang sumablay na kamustahin ang araw ko, lagi din syang concern sa health ko. Everyday he's making me feel so special. Para bang ako lang ang babae na nakikita ng mata nya. Araw araw kahit kami na, nililigawan nya parin ako. Kahit sobrang busy nya lagi nya akong inuuna. Richard Faulkerson, you really a wonderful gift that God sent me from above.
"Hey...ok ka lang?" Tanong nya.
"Yeah. I just... I just love you so much Richard" I said in my very serious voice.
Hinawakan naman nya ang kamay ko at hinalikan.
"I love you, too. So much Maine." He said then kiss the back of my hand.
"Now, I want you to sleep. Matulog ka na ah?" Sabi nya.
Tumango naman ako at umayos nang pagkakahiga.
"Goodnight bae" I said.
"Goodnight hany"
Tumayo ito at hinalikan ang noo ko.
(To be continued... )
BINABASA MO ANG
What Ifs
FanfictionLove is the most unexpected thing in this world. Falling hard and falling deeply in-love is the best feeling ever and what if.... The REEL became REAL? welcome to the world of Richard Faulkerson (Alden Richards) and Nicomaine Dei Mendoza (Yaya Dub) ...