DATE

486 16 1
                                    

"Hany... wake up nandito na tayo"

I opened my eyes and saw the beautiful view of tagaytay. Ang ganda!

"Nandito na pala tayo" nakangiting sabi ko.

Ngumiti naman si Richard sakin. Bumaba sya at pumunta sa side ko. He opens the door for me.


"Welcome to Tagaytay baby!" Masiglang sabi niya pagbaba ko.



Cold breeze of wind, beautiful view, a handsome man. Perfect!

"Sakto maliwanag pa, we can still have horse back riding."


I look at him. Kanina ako ang excited sa date namin na ito pero ngayon sya na. Ang cute nya!.

Out of no where I hugged him. Really really tight. As if saying na wag na sya mawawala sakin. My Richard, sana habang buhay ka na sakin.

"Ang sarap naman nun. Isa pa nga!" He said and this time, sya ang naghug sakin.


"Hahaha... tara na nga bae" aya ko.


Fortunately walang masyadong tao ngayon. Mukha ngang kami lang ni Alden ang nandito.  Nakakapagtaka.

"I rent this place" He said.

Napatingin naman ako sa kanya. Seryoso???

"I just don't wanna make things complicated for you pag may ibang nakakita satin at maging issue. Ayaw kong maipit ka and I know hindi ka pa handa sa mga controversy and chaos sa showbiz. I just want you to enjoy this moment Hany." He said.



"Thank you Bae, thank you for always being so protective. Thank you for protecting me. I love you" I said




He went near me at pinagdikit ang dulo ng mga ilong namin.

"I love you, too."

----

"Hahahaha ang saya!"

Rinig na rinig ko ang echo ng tawa ko. Kasalukuyan kaming nakasakay sa kabayo ni Alden. Magkahiwalay. Ako sa white horse sya naman ay brown. Ang saya.



"Maine!"

Lumingin ako sa kanya. Nasa likod ko kasi sya.

"MAHAL KITA!!!" Sigaw nya


Napangiti naman ako agad. Pinahinto ko ang kabayo ko at hinitay na magkatabi kami ni Alden.


"Mahal din kita!" Sabi ko with my sweetest smile.




Nang mapagod ay bumaba na rin kami ni Bae. Magkaholding hands kami papunta sa kotse nya. Papunta naman kami ngayon sa kung saan may ferry's wheel. Iba pala location nun.




"Masaaya ka ba?"




Ngumiti naman ako sa kanya.

"Sobra, sobra bae. Salamat"



Hinigit nya ako papalapit sa kanya at inakbayan. Naramdaman ko rin na hinalikan nya ang gilid ng noo ko.




----

"GRABE ANG GANDA!" Malakas kong sabi.


Nasa tuktok na kami ng ferry's wheel. Magkatabi kami at magkahawak kamay. Kitang kita ko ang liwanag mula sa buong tagaytay. Ang ganda ng view.




"Oo nga ang ganda"





Pagtingin ko kay Alden napakunot ang noo ko. Hindi naman sya nakatingin sa labas eh, sakin sya nakatingin.




"Mas maganda ka pa sa view Meng" seryosong sabi nya.



Hindi! Hindi ako kinikilig! Hindi! Hindi ko na mapigilan...meh gesh...


Mahina ko naman syang hinampas sa braso. Natawa lang sya.


"Ang cute mo talaga kiligin Hany, ang pula pula mo haha" tawa pa ito ng tawa.


Nagmake face na lang ako sa kanya.


"Meng?"





"Hmm?"






Lumipat sya ng pwesto sa harap ko. Hinawakan nya yung magkabilang kamay ko.





"Alam ko bago pa lang tayo. Alam ko halos isang lingo pa lang tayo. But Meng, I want you to know that I love you... I really do. I hope nararamdaman mo yun. I never been this sure in my life since you came. I never loved anyone the way I love you. Alam mo yun? Ang magical lang ng lahat. Ang saya saya lang ng pakiramdam pagkasama kita. Your smile is my joy. Ang saya saya ko tuwing napapangiti kita. Maine, it will not be easy, nasa start pa lang tayo at sa bagay na to, sisiguraduhin kong wala tong finish line. Wala tayong finish line. Walang dulo, walang katapusan.  Mahal na mahal kita Nicomaine. Wag ka na mawawala sakin ah?" He said that with full of emotions.




Ramdam ko ang pamamasa ng mata ko. I can't help but to be overwhelmed. Sobra akong natouch. Umupo akp sa tabi nya. I cupped his face with my both hands.






"Hinding hindi ako mawawala sayo Richard. Never. Pangako yan" I said.







"Salamat. Mahal na mahal kita" he said.






"Mahal na mahal din kita"







Slowly, our face moved closer. I closed me eyes. I can smell his breathe, his nose touched mine. Ang kaninang malamig na simoy ng hangin change into warm  air na parang niyayakap ako.









Our lips are just few inches apart...



2 inches....






1 inch....






And...








"Sir, closing time na po"








As if on cue naghiwalay kami. Di ko alam mararamdaman ko, maiinis ba ako kay manong dahil umeksena sya o maiinis ako kasi di natuloy. Bigla tuloy akong nahiya..






Hinawakan ni Alden ang kamay ko at inalalayang bumaba.




(TO BE CONTINUED...)

What IfsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon