Ακόμα προσπαθώ για σένα ....

Chapter 8 (1)

Αριάδνης P.O.V

''Μετά από περίπου κανένα μισάωρο φτάσαμε έξω από το μπαράκι . Ο Άρης σταμάτησε το αυτοκίνητο μπροστά από την είσοδο του μαγαζιού και μας παρακίνησε να κατέβουμε από το όχημα.'' :

Άρης : Κατεβείτε να πάω να παρκάρω το αυτοκίνητο και θα έρθω μέσα να σας βρω . 

'' Χωρίς να πούμε τίποτα άλλο κατεβήκαμε από το όχημα και αρχίσαμε να προχωράμε προς την είσοδο του μπαρ . Λίγο πριν μπούμε μέσα σταμάτησα να περπατάω και κοιτώντας με τα παιδιά σταμάτησαν και με κοίταξαν περίεργα . '' :

Έλσα : Τι συμβαίνει ;;; Γιατί σταμάτησες ;;; '' Με ρώτησε αμέσως . ''

Αριάδνη : Εμ πρέπει να περιμένουμε τον Άρη . Ήρθαμε όλοι μαζί και το σωστό είναι να τον περιμένουμε και να μπούμε μέσα και πάλι όλοι μαζί . 

'' Είπα γρήγορα και αμέσως χαμογέλασα στον εαυτό μου που μπόρεσε και βρήκε το θάρρος να πει κάτι τέτοιο . Συνήθως τι συνήθως , ποτέ δεν υψώνω το ανάστημά μου , ούτε για να υπερασπιστώ κάποιον πόσο μάλλον όταν αυτός ο κάποιος είναι ο Άρης . Αυτοί με κοιτούσαν ακόμα περίεργα όμως δεν σχολίασαν τίποτα παρά μόνο ένευσαν καταφατικά με το κεφάλι τους μιας και βρήκαν το επιχείρημά μου πολύ πειστικό . Παρόλα αυτά ο Πάνος όπως πάντα έσπευσε να πει . '' :

Πάνος : Ναι έχεις δίκιο . Μια παρέα είμαστε σωστά ;;;

Έλσα : Πολύ σωστά . 

'' Η συζήτησή μας διακόπηκε από έναν ήχο βημάτων που προέρχονταν από πίσω μου . Αμέσως έστρεψα το βλέμμα στο άτομο από όπου προερχόταν ο ήχος . Μόλις τον αντίκρισα παρατήρησα πως με κοιτούσε ήδη εκείνος και μου χαμογελούσε όπως πάντα άλλωστε γλυκά . Έτσι αποφάσισα να ανταποδώσω και εγώ και έτσι του χάρισα κι εγώ ένα από τα πιο γλυκά μου χαμόγελα . '' :

Άρης : Τι έγινε , γιατί δεν πήγατε ακόμα μέσα ;;; 

'' Ρώτησε ενώ συνέχισε να κοιτάει εμένα χωρίς να υπολογίζει τους άλλους 2 όπως ακριβώς έκανα και εγώ . ''

Πάνος : Γιατί κάποια ..... '' Είπε κοιτάζοντας εμένα '' ......ονόματα δεν λέμε οικογένειες δεν θίγουμε επέμενε να σε περιμένουμε . '' Ταυτόχρονα γύρισαν και οι άλλοι 2 το βλέμμα τους και έστρεψαν την προσοχή τους πάνω μου . Εκείνη την στιγμή η αμηχανία που ένιωθα δεν μπορούσε να περιγραφεί . Την πρωτοβουλία πήρε και μίλησε πρώτος ο Άρης . '' :

Άρης : Αλήθεια ;;; '' Ρώτησε ενώ με κοιτούσε και μου χαμογελούσε για άλλη μια φορά γλυκά . ''