Ben Aşkı Sende Buldum

25.BÖLÜM

"Dünyanın en güzel annesinden bir öpücük alabilir miyim bayan?"

Toprak bilerek geceye kadar hiç kalkmadı yataktan. Sadece geceliklerini giyip yatağa girmişti. Çınar yanına geldiğinde de uyuyormuş gibi yaptı. Kocası, yanağına küçük bir öpücük bırakmıştı bunun için elinde olmadan hafifçe gülümsedi ve uyuyor numarası yapmaya devam etti güzel bayan.
Genç kadın birkaç dakika sonra kocasının uyuduğunu anlayınca yavaş hareketlerle yataktan kalktı ve kapıyı da aynı hareketlerle açıp çıktı. Salona Havva'nın yanına indi.
"Aa uyandın mı?" Diye sordu Havva.
"Ne uyuması kızım? Çatlıyorum ben burda. Hem uyumadım ki hiç." Derken kızın yanına oturdu Toprak.
"Çınar o kadar gelip baktı uyuyor numarası mı yaptın?" Gözlerini kocaman açmış bakıyordu kıza, Havva.
Ters bir bakış attı Toprak, arkadaşına "Ne yapmamı bekliyorsun canım? Çınar eminim bir şeyler anladı. Adam beni müthiş iyi tanıyor gizleyemezdim ki. Demek sorunda kalsam emin olamıyorum sonra hamile falan değilimdir sevinci kursağında kalır adamcağızın."
Başını salladı Havva "Galiba haklısın ama birazda sanırım hamile kalmaktan korkuyorsun." derken imalı imalı bakışlar attı Toprağa.
Genç kadın dudaklarını birbirine sıkıca kapadı ve biran gözleri dolmuş şekilde başını salladı "Hayır. Yine kaybetme endişesi taşıyorum. Bir daha aynı şeyi yaşarsam ben nasıl toparlanırım? Tamam belki öyle olmayacak ama içimdeki endişe benim canımı yakıyor. Çınar kadar bende istiyorum yemin ederim ama sonu kötü bitsin istemiyorum ki. O yüzden...işte...ama eğer gerçekten hamileysem şuan bile içim içime sığmıyor Havva düşündükçe mutlu oluyorum." Gözlerinden yaş düşse de gülümseyerek söyledi son cümlesini.
Havva ise buruk bir gülüşle yanındaki kızı kolları arasına alıp sıkı sıkıya sarıldı. "Sen hiç korkma prenses korkma." Diye fısıldadı arkadaşının kulağına ve sonra özel, anlamlı bir cümle daha söylendi. "Her şey güzel olacak."

Çınar gülümseyerek gözlerini açtı karısı yanında yoktu ama aşağı indiğinde güzel bir kahvaltının onu beklediğinden emin olduğundan huzurluydu. Hemen bir duşa girip çıktı. Saçlarını da kuruladıktan sonra takım elbiselerinden birini seçip giyindi. Boy anasından kendine şöyle bir baktı yüzüne yayıldı bir gülümseme; daha yüzünde çizgiler belirmemiş ve hala saçlarında tek bir beyaz yoktu. 'Vay canına sabah uyandığında aynaya bakıp gülümsemek ne güzel...Özlemişim bunu. 1 yıldan fazla yapmıyorum bunu ve hala gencim. Demek ki neymiş daha yirmili yaşlarda olduğumu unutmamam gerekiyor ve bunu belli etmem içinde eğlenmem gerekiyor. Şuraya bak takım elbiseler...Elimde çanta...işe gidiyorum. Of! Keşke hala baba parası yiyor olsam tüm sorumluluk benim üzerimde artık Karım, babam ve annem. Üstelik babamların evi bile. Ulan ne kötü durum ama hoş ya. Bir karım var ve her şey güzel gidiyor daha ne olsun.' İçten içe söylendiklerine gözlerini devirdi ve odasından çıktı. Salona indiğinde "Karıcıııım." Diyerek mutfağa uçtu ama bir an duraksadı. Ne kahvaltısı hazırdı nede Toprak buradaydı. Arkasını dönüp bir iki adım attığında şaşkınlıkla kızlara yanaştı. "Oha ya." Dedi ve üçüncü merdivendende inip salona girdi. Toprak bir koltukta , Havva bir koltukta uyuyor bulunmaktaydı. Başını geriye attı sonra karısının bulunduğu koltuğa eğilip yanağından öptü ve şirkete gitmek için evden çıktı. "Neyse bizde şirkette atıştırırız. N'apalım artık." Dedi elindeki arabasının anahtarıyla..."

Öğleye doğru Toprak ve Havva uyanıp kahvaltılarını yaptılar. "Sende evde mi olursun? Çınarın yanına gidip yalnız konuşmak istiyorum, karar verdim di..." Dedi Toprak düşünceli bir halde.
"İstersen ben giderim canım evde konuşun." Diye söylendi Havva.
"Yok yok. Hemen nerdeyse söylemek istiyorum. BU anı onunla paylaşmayacağımda kiminle paylaşacağım öyle değil mi?" masum bir yüz ifadesi vardı kızda.
Havva gülümsedi "Doğru bir karar verdiğine emin olabilirsin bebeğim."
Genç kadın gülümsedi "O zaman akşama burda görmek istiyorum seni. Sıkılmazsın değil mi hemen geleceğim."
Havva kaşlarını kaldırdı "Hayır tabii ki de sevinçle bekleyeceğim." Derken gülüyordu.