Si KUYA [COMPLETE]

Unang Kabanata

Unang Kabanata

Patrick Gamboa

"Ano ba yan Sophie! Ang aga aga ang ingay agad ng bunganga mo." Singhal ko sa kaisa isa kong bunsong kapatid na babae na si Sophie habang pababa ng hagdan. Nagising kasi ako sa ingay nito at hindi na makabalik ng tulog.

"Hellooo..Kuya...Hindi ako ma ingay at hindi na po umaga dahil ala una na po ng hapon." She greeted me sarcastically enunciating the "po" as she said so. This sister of mine would call me Kuya as a sign of respect but she clearly not respecting me.

Napailing na lang ako sa kanya at umupo sa isang bakanteng upoan sa aming hapag kainan. "Kahit ala una man yan o ala singko ng hapon ay wala akong pakialam." I told her. "Alam mo naman na natutulog pa ko tapos mag-iingay ka na para bang may sunog dyan sa kapit bahay natin."

"Ang OA mo talaga kuya." She said rolling her eyes. "At hello ulit, normal ba yang ginagawa mo ha? Ang matulog hanggang ala una ng hapon mas malala ka pa kay Aly eh."

My heart suddenly skip a beat as Sophie mentioned Alyssa's name. Hinayaan ko na lang ang werdong pagtibok ng aking puso at binalingan ang mga tinakpan na pagkain sa mesa. Kinuha ko ang takip at kumalam yong tyan ko sa pagkaing nakita.

"Sophie pakikuha naman ako ng pinggan oh." Utos ko sa kay Sophie.

She glared at me with this and I just pouted my lips at her then pointed out my casted foot.

"Alam mo, hindi uubra sa akin yan." She uttered pointing her finger at me. "You already practicing with your bike even you have a casted foot Kuya kaya yakang yaka mo na yong pagkuha ng pinggan."

I shook my head by her reply and then smirked and shouted. "MA!! Si Sophie ayaw akong eh kuha ng pinggan!"

"Sophie! Pagbigyan mo na yang kuya mo!" Our mother replied shouting and I just arched a brow at her with a mischievous grin on my lips.

"Ang sama mo talaga." She glared at me.

"Matagal na kaya kumuha ka na ng pinggan at gutom na ako."

She even narrowed her eyes at me before pushing herself up of the chair and stomping her way to the kitchen. Natawa na lang ako sa drama ng kapatid ko at tinuunan ng pansin ang pagkain na nakahain sa aking harapan. Hindi ko alam kung saan nila kinuha ang ulam namin ngayon but it looks delicious.

Bumalik na si Sophie sa may hapag kainan at nilagay ang pinggan na may kasamang kutsara at tinidor sa aking harapan. I smiled at her at inirapan lang ako ng magaling kong kapatid tapos iniwan na ako sa may mesa. I can't help but shook my head by her dramatic antics but that is just Sophie for you.

I resume with my initial status as Sophie left which is eating my brunch and I can't help but moan with the delicious taste of the food that I was eating. Hindi ko alam kung ano ba ang inulam ko, kung menudo ba o afritada o caldereta but the taste was so damn good. Hindi naman sa gutom lang talaga ako pero ang sarap talaga ng ulam na to.

"Sophie!" Tawag ko sa kapatid ko pagkatapos kung sumubo ulit.

"Ano? Nabulunan ka na ba?" She asked as she peek on me by the door.

"Were you wishing that I was?" Tanong ko sa kanya habang ngumunguya. I know it is a bad manners and conduct when you are talking when you mouth is full pero ginawa ko lang yon para inisin si Sophie.

"Kuya! Don't talk with your mouth is full!" She cried. See, sabi na nga ba at ma-iinis siya.

Sumubo ulit ako. "Anong sabi mo?"

She gave a frustrating groaned then rolled her eyes. Ang arte talaga ng batang to.

"Anyway." Sabi ko tapos malunok ang nginunguya ko. "Gusto ko lang sana eh tanong kung saan niyo to binili ang ulam."