Sana Mecburum

SAHTE SEVGİLİM

UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ İYİ OKUMALAR 

:))) AYRICA MULTİMEDYADA DERİN VAR :/)

---------------------------

 Bence unutmak insana verilmiş en büyük nimetlerden birisi . Neden mi mesela en sevdiğin birisi ölüyor ve sen onun ardından ölene dek yas tutmuyorsun bir süre sonra unutuyorsun bile , kötü bir olay yaşadın ve onu da en kısa zamanda unutuyorsun . Peki bu nasıl oluyor insanlar nasıl bu kadar kolay unutabiliyor bence en büyük açıklaması ZAMAN . 

 Zaman birçok şeyi bizlere unutturuyor . Peki ya unutamadıklarımız da oluyor mu ? . Aklımızdan silemediğimiz , ömür bolu bizimle yaşayan veya bizi bırakmayan şeyler de var mıdır . Buna da evet diyorum bunlar ise ihanet , vicdan azabı , geçmişte yaptığımız ve etkisi süren şeylerdir .  Unuttuğumuz sandığımız şeyler de bazen unutamıyoruz dur, belki sadece unutmak istiyoruzdur .  İnsan böyle işte neyi ne zaman yapacağı unutacağı falan, belli olmuyor aslında bir etrafımıza baksak ne kadar da dengesiziz dir olamaz mı? .  İşimize ne geliyorsa öyle davranırız .

 Karşımda Serkan duruyordu ve ben onu unutabildim mi bilmiyorum ama unutmak istemiyorum ona bana yaptıklarını ve beni eskisinden daha da kötü halle getirdiği için intikam almak istiyordum . Bunu nasıl yapacağımı da bilmiyorum . Serkan İtalya dan tamamen dönmüş ve geri gitmeyecekmiş konuşurlarken duymuştum eğitimine de burada devam edecekmiş . Ama bu beni ilgilendirmiyor benden uzak olsun yeter.

Emir bana yaklaştı ve,

 '' Eylül Serkan'ın geleceğinden haberim yoktu  yemin ederim ben ben bilseydim gelmezdik özür dilerim '' dedi pişman görünüyordu . Ona döndüm ve ,

 '' Sorun yok zaten umurumda değil ama gidelim birazdan ben kalabalığı fazla sevmem de'' dedim gülümsemeye çalışırken 

 '' Tamam prenses sen nasıl istersen '' dedi . Bana böyle davranması sinirimi bozuyordu

 ''Bir daha bana böyle şeyler demeni istemiyorum  zaten ben de buraya Canan teyze için geldim senin için değil ve zaten oğlu da geldiğine göre gidebiliriz değil mi?''

 '' Olur tama ben de sıkıldım 15 dakika sonra çıkarız biraz daha durmam lazım sonra seni bırakırım'' dedi sadece kafa sallamakla yetindim . Bir masaya oturdum ve yan sandalyede çekilince birden sağıma döndüm bu o gün Emirle kavga eden çocuktu .

 '' Bakıyorum da burada kimler varmış '' dedi gülümseyerek ekledi  '' Merhaba Eylüldü değil mi?'' dedi elini uzatarak . Aslında umursamazdım ama Serkan buraya doğru bakıyordu ve bende sadece ona ... bilmiyorum sadece karşısında iyi gözükmek istiyordum eskisi  gibi gözükmek istemiyordum elimi uzatarak, gülümsemeye çalıştım ve,

'' Merhaba evet Eylül de sen de Deniz miydi Demir miydi pardon tam hatırlayamadım adını '' ah adı gerçekten unutmuştum birden kahkaha atmaya başladı .

'' Sen gerçekten beni tanımıyor musun sen yani koskoca Derin Gençeri tanımıyorsun öyle mi   ? '' bunda gülünecek ne vardı bana  ne onun kim olduğundan . Sinirlenmiştim kendini ne sanıyor bana ne kimse kim . Ona tamamen dönerek ,

'' Ya ben nereden biliyim kimsen kimsin bilmek zorunda mıyım hem acaba buraya gelmeden egoda level mı atladın merak ettim ?'' dedim bana döndü ,

 '' Beni tanımayan ilk kızsın biliyor musun ilginç çünkü benim adını bildiğim sayılı kızlardansın .'' dedi gerçekten ego patlaması yaşıyordu herhalde aslında baya yakışıklıydı aslında her genç kızın hayalinin bile üstünde biri gibi duruyordu ama gerçekten ilgimi çekmiyordu ve benim adımı nereden biliyordu ki  .