Twins

Hoofdstuk 9

Toen ik terug naar ons plekje ging en me naast haar liet ploffen, begon ze te blozen. Voelt ze ook iets voor mij? Ik voel wel iets voor haar. Ik moest het weten maar als ik het vraag, zou ik misschien dit 'ons samen gezellig zitten blozen en koffie drinken' verpesten. Dus zaten we daar maar verder te blozen en onze koffie op te drinken toen ze iets zei over de rond leiding in de stad. 'Tuurlijk, wil ik verder rondgeleid worden! Ik heb een van de beste gidsen van heel het land!' Nu bloosde ze nog meer. We dronken onze koffie uit en gingen weer verder. Maar deze keer te voet, de Dax bleef mooi op zijn plek staan.

Ze toonde mij de post, gemeentehuis, theaters etc. Als het donker werd gingen we naar het park en maakten we nog een avond wandeling. Jessy zag een bankje staan en liet zich erop ploffen. Ik plofte naast haar. Er hing een stilte tussen ons, geen ongemakkelijke maar zo een stilte die je niet wilt verbreken. Dus nam ik haar hand dat op de bank lag. Ze trok haar hand niet terug, een goed teken. Denk ik. Toen ze naar me keek, zag ik in haar ogen een groen bos. Haar ogen waren zo prachtig dat ik in haar bos verdwaalde. Oké, een cliché. Onze hoofden gingen naar elkaar toe. En toen, toen kuste ik haar volle zachte lippen. 

'Sorry' stamelde ik. 'Ik.. Ik kon me even niet bedwingen.' Ze moest lachen, het was schattig. 'Is niet erg gekkie.'' Nu voelde ik me weer warm worden vanbinnen. Ik werd weer verlegen. 'Eigenlijk, ben ik verliefd op je. Vanaf het eerste moment dat ik je zag..' Ze keek me gewoon aan, zonder iets te zeggen. De stilte begon een beetje ongemakkelijk te worden. 'Zeg iets..' In plaats van iets te zeggen drukte ze terug een kus op mijn mond.