Twins

Hoofdstuk 17

Dit kan je niet menen! Nicky staat gewoon op mijn oprit! Stalkster... Ik ga echt niet naar buiten. Vergeet het. Ik laat de kraan lopen en spoel men gezicht even af. "Oké, terug kalm worden. Je gaat gewoon terug naar Jessy en er is niets gebeurt. Je kan dit!" Dat hoopte ik toch. Ik draaide de kraan toe, droogde mijn gezicht af en liep terug naar men kamer. "Wat heb ik gemist?" Vroeg ik toen ik terug naast haar kwam zitten. "Wel kijk, zij heeft het gedaan met hem, maar haar zusje is bloed jaloers, dus haar zusje gaat haar vermoorden zodat zij met hem kan samen zijn. Nogal veel drama,niet?" Waw, ik heb ook een goede film gekozen... "Aha, dus de zus vermoord de andere zus. Fijn." Ik moest slikken, mijn keel werd droger met de seconden. Wat als Nicky Jessy zou vermoorden om met mij samen te zijn? Oké, James nu ga je een stapje te ver. Dat zou ze nooit doen. Hoop ik toch. Mijn telefoon ging weer. "Wie stuurt je de hele tijd? Het is irritant." "Ik vind het ook irritant. Ik zet mijn geluid wel af, schat." Snel zette ik het af en probeerde niet de hele tijd naar het flikkerende lichtje te kijken.

Eindelijk was de film afgelopen. Met een happy end. De kwade zus werd opgepakt net voor ze de moord pleegde en belande in een psychiater. "Hehe, wat een einde, dat zie je totaal niet aankomen." Ze geeuwde. "Uhu." Was het enige wat uit haar lijfje kwam. Ze was moe. "Je bent moe, moet ik je naar huis brengen?" Er kwam een glimlachje op haar snoet. "Ik wil het heel graag, maar Nicky komt me ophalen. Als je het niet erg vind?" Ik slikte hoorbaar. "Ne, nee, tuurlijk niet." Waarom?! "Kom dan zoeken we je spullen samen." We stonden moeizaam op, stijf van het lange zitten, en moe van naar de film te kijken. Gelukkig lagen al haar spullen dicht bij elkaar. Ze propte alles in haar tas en zocht haar schoenen. "Die staan beneden, kipje." Ik nam haar bij haar arm en gaf haar een snelle zoen op haar lippen. Haar wanen werden instant rood. Een klein gicheltje kwam uit haar mond. "Ik hou van je." "Ik hou ook van jou." Ze nam haar tas op. "Ik moet er nu echt wel vandoor." De glimlach verdween van mijn mond. "Ik wil dat je blijft." "Dat gaat niet." Ik zuchte. "Ik weet het, maar een man kan alleen maar hopen, niet?" Weer een klein lachje. "Haha, tuurlijk, lieve schat." Ik opende de deur en we gingen samen naar beneden.

Net voor ze naar buiten ging, nam ik haar voor een laatste keer vast die dag. 

"Jess, ik wil dat je weet, dat wat er tussen ons is, heel belangrijk voor me is. Wat er ook gebeurt, ik zal er altijd voor je zijn. Als er wat is, bel me of sms me, ik sta meteen aan je deur. Ik bescherm je met heel men leven. Je bent mijn alles, liefje. Ik hou van je zoals je bent." Haar wangen kleurde weer rood. Ze zei niets. Het enige antwoord dat ik kreeg was de meest fantastische kus ooit. Haar hoofd kwam naar me toe, haar lippen vol op mijn mond, haar handen in mijn haar, en mijn handen rond haar middel. Zo stonden we enkele minuten. Het voelde maar als een seconde. "Ik hou van je." En toen liep ze naar buiten.

----

Wooow! Eindelijk geupdate! Sorry voor zo laat maar het leven is druk! Hopelijk genieten jullie er van, ik vind het laatste stukje fantastisch!

Kisses xoxo