က်ဳပ္ႏွင့္ မင္းဘူးၿမိဳ႕။
ထိုၿမိဳ႕ေလးက ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းမေကြးတိုင္းေဒသႀကီးရွိ မေကြးၿမိဳ႕ႏွင့္အနည္းမွ်သာလွမ္းေသာ မင္းဘူးၿမိဳ႕ေလးပင္ျဖစ္သည္။ အလယ္ပိုင္းတြင္ရွိေသာေၾကာင့္ ပူျပင္း၊ ဖုန္ထူမည့္အေၾကာင္းကိုလည္း အထူးတလည္ရွင္းျပစရာလိုမည္မထင္ပါ။ ေႏြရာသီဆိုပိုဆိုး။ ပူျပင္းခ်က္ကေနစရာပင္မရွိ။
က်ဳပ္အေဖကအစိုးရဝန္ထမ္းဆရာဝန္ျဖစ္သည့္အတြက္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္ ေနရာတိုင္းကိုလွည့္သြားေနရသည္။ က်ဳပ္တို႔ငယ္စဥ္ကအေဖ့ေနာက္လိုက္ရသည္။ မည္သည့္ေနရာတြင္တာဝန္က်က်၊ က်ရာေနရာကိုအေမေရာက်ဳပ္တို႔အမႊာညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုးလိုက္ရသည္ခ်ည္းျဖစ္၏။ က်ဳပ္အေဖကမင္းဘူးၿမိဳ႕ထဲရွိအလယ္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းနားတြင္ ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလးငွားၿပီး အိမ္ႏွင့္တြဲလ်က္ေဆးခန္းပါဖြင့္သည္။ က်ဳပ္တို႔ညီအမႏွစ္ေယာက္ကထိုစဥ္ကသံုးတန္း။ မူႀကိဳမွႏွစ္တန္းအထိရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး၏တိုက္ခန္းေတြၾကားတြင္ေနေနရာမွ ပတ္ဝန္းက်င္, အဆင္အျပင္ေတြအားလံုးနီးပါးကြဲျပားေနေသာေနရာေလးသို႔ေရာက္လာသည္ျဖစ္၍ ကေလးသဘာဝပူသည္၊ေအးသည္ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္။ ေပ်ာ္ၾကသည္။
ေက်ာင္းဖြင့္ခါနီး သံုးေလးရက္အလိုမွေရာက္လာသည္ျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္းအပ္ျခင္းအလုပ္ကိုလ်င္စြာေဆာင္ရြက္ရသည္။ အေဖ့၏ထံုးစံအရ တက္ေရာက္ရမည့္အတန္းကဆရာမေတြအျပင္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးအထိပါသူ႔ကေလးေတြကိုသြားအပ္သည္။ ထံုးစံအတိုင္းပင္ "ဆရာမ.. သူ႔တို႔ကိုလံုးဝမညႇာနဲ႔ေနာ္။ ႐ိုက္သာ႐ိုက္။" စသည့္စကားေတြပဲနားမဆံ့ေအာင္နားေထာင္လာရၿပီး ေက်ာင္းအပ္ျခင္းလုပ္ငန္းၿပီးသြားေတာ့သည္။ ေက်ာင္းအပ္ၿပီးသည္ႏွင့္တက္ရမည့္ အတန္းပိုင္ဆရာမဆီက်ဴရွင္သြားအပ္ျပန္သည္။ မင္းဘူးၿမိဳ႕သည္ နယ္သေဘာမ်ိဳးပင္ ေသးငယ္သည့္သေဘာပင္ျဖစ္၍ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာမွမ်က္စိဆရာဝန္ဟူ၍က်ဳပ္အေဖတစ္ေယာက္တည္းသာရွိ၍ ဆရာမေတြအားလံုးတို႔ဆီမွေလးစားေသာအၾကည့္မ်ိဳးေတြသာျမင္ခဲ့ရ၍ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္မိသည္။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
I Write And I Mean It
Документальная прозаဒီစာအုပ္မွာ ငယ္ငယ္ကေရးခဲ့ဖူးတဲ့ Short story ေတြ၊ အခုစိတ္ထဲေပၚလာရင္ေပၚလာသေလာက္ေရးၿပီး မတင္ဘဲသိမ္းထားတဲ့စာေတြ၊ သေရာ္စာေတြကိုတင္သြားမွာပါ။ အေနာ္ေရးေနက်, ဘာသာျပန္ေနက် Fanfic ေတြမဟုတ္ပဲ အဲ့လိုေလးေတြကိုစုၿပီးတင္ခ်င္လို႔ ဒီစာအုပ္ေလးကိုလုပ္တာပါ။ တခါတေလေတာ့လ...
