လူေတြဆိုတာကလည္း သံပုရာသီးတစ္လံုးတည္းကို ခ်ဥ္တစ္ခါ၊ ခ်ိဳတစ္လွည့္ ဆိုေနၾကတဲ့သူေတြမဟုတ္လား။
တစ္ေယာက္မွာတင္ အဲ့သေလာက္ထိ အေျပာင္းအလဲျမန္ပါတယ္ဆိုကာမွ တစ္ကမ႓ာလံုးမွာ လူေတြဘယ္ႏွေယာက္ေတာင္လဲ။ တိုင္းျပည္ေတြ ရပ္ရြာေတြ မေျပာပါနဲ႔ဦး။ ကိုယ့္ေဘးက တစ္ေယာက္စ၊ ႏွစ္ေယာက္စေလာက္ကိုပဲ ေသခ်ာနားလည္ေအာင္လုပ္ၾကည့္လိုက္ပါဦး။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ အစဥ္လိုက္ပါ ေမွာက္သြားမယ္။
က်ဳပ္ဆိုရင္ ေနရာေဒသအစံုမွာ ေနလာခဲ့၊ ေရာက္ဖူးခဲ့ေတာ့ လူေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အမ်ားႀကီးေတြ႕ဖူးတယ္ ဆိုရမေပါ့။ အခ်ိဳ႕ေတြေျပာၾကတယ္ "I don't care" ဘာညာ။ က်ဳပ္ေတာ့ Careတယ္။ ရွင္းရွင္းပဲ။ ဂ႐ုစိုက္တယ္ဆိုတာက ဒီလို။ သူတို႔တေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြ၊ အမ်ိဳးစံုေျပာင္းလဲေနတဲ့ စိတ္အေျခအေနေတြကို စိတ္ဝင္စားတယ္။ ဂ႐ုျပဳတယ္။ ေဝဖန္တယ္။ ခ်ီးက်ဴးတယ္ ရႈတ္ခ်တယ္။ ဂုဏ္ျပဳတယ္။
အဲ့လိုစိတ္ေတြထဲကမွ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးလို႔ က်ဳပ္လက္ခံထားတဲ့ မနာလို၊ဝန္တိုျခင္းဆိုတဲ့ ဣသာမစၧရိယ အေၾကာင္းကို က်ဳပ္အျမင္အရေျပာျပမယ္။ (အျမင္လို႔ေျပာတယ္ေနာ္၊ အမွန္ေတြလို႔ မဝန္ခံပါဘူး၊ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚႏိုင္ပါတယ္)
မနာလိုတယ္ဆိုတာ သူတစ္ပါးဆီမွာရွိတဲ့အရာတစ္ခုကို ကိုယ္ကလိုခ်င္တာလို႔ တစ္ေယာက္ေျပာတာၾကားဖူးတယ္။ သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ လိုသာလိုခ်င္တာ မရဘူးေလ၊ အဲ့ေတာ့ အဲ့ဒီမီးေတြကပဲ ကိုယ့္ကို လူမသိ၊သူမသိ ေလာင္ႃမွိဳက္ေနတာ။
ျမင္သာေအာင္ ဥပမာဆိုၾကပါစို႔ - အတန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ထက္အမွတ္မ်ားေနရင္၊ အဆင့္သာေနရင္ မနာလိုတိုရွည္ျဖစ္တာမ်ိဳး။ အဲ့ကိစၥက ဒီေနရာမွာတင္ ရပ္သြားတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ သူနဲ႔ကိုယ့္ရဲ႕အမွတ္ကြာျခားခ်က္ကို ေမ့မရႏိုင္ေအာင္စြဲေနၿပီ။ သူဘာေတြက်က္ေနလဲ၊ ႀကိတ္လုပ္ေနတာပါကြာ၊ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး၊ အဲ့ေလာက္လည္းေတာ္တာမဟုတ္ဘူး စသျဖင့္ မႏိုင္ေတာ့ သူ႔ကိုႏွိမ္တဲ့အေတြးေတြဝင္လာၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီႏွိမ္တဲ့အေတြးဟာလည္း ကိုယ့္စိတ္ကို တဒဂၤလွည့္စားေျဖသိမ့္ျခင္းသက္သက္ပဲ။ ၿပီးသြားရင္လည္း ငါဟာသူ႔ထက္သာေနရမယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ပူေလာင္ၿပီး အတင္းအဓမၼလုပ္ရျပန္ေရာ။ ဒါကိုပဲ motivationလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ၾကမယ္ဆိုရင္လည္း မတတ္ႏိုင္ပါ့ေလ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔မယွဥ္ဘဲ Goalတစ္ခုထားၿပီး ႀကိဳးစားၾကမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲေလ။
YOU ARE READING
I Write And I Mean It
Non-Fictionဒီစာအုပ္မွာ ငယ္ငယ္ကေရးခဲ့ဖူးတဲ့ Short story ေတြ၊ အခုစိတ္ထဲေပၚလာရင္ေပၚလာသေလာက္ေရးၿပီး မတင္ဘဲသိမ္းထားတဲ့စာေတြ၊ သေရာ္စာေတြကိုတင္သြားမွာပါ။ အေနာ္ေရးေနက်, ဘာသာျပန္ေနက် Fanfic ေတြမဟုတ္ပဲ အဲ့လိုေလးေတြကိုစုၿပီးတင္ခ်င္လို႔ ဒီစာအုပ္ေလးကိုလုပ္တာပါ။ တခါတေလေတာ့လ...