Nix'in Günlüğü
Hala dünü düşünüyorum. O adam soyadımı nereden öğrendi? Benim tanımadığım kişi beni nasıl tanıyor? Ondan ötesi, yapabildiğim şeyi nasıl, nereden biliyor?
Bu soruların cevabını bulamadan hızlıca koşmaya başladım. Peşimden geldi ama yakalayamadı. Kaçarsam kimse yakalayamaz zaten beni. Ne kadar özgüvensiz olursam olayım, sinirlendiğimde ikinci yüzüm ortaya çıkarsa kimse benimle baş edemez ve o kişiyi doğduğuna pişman ederim.
Benim en iyi arkadaşım, sırdaşım sensin. Bu zamana kadar senden başka kimseye güvenmedim .Güvendiklerimde güvenimi boşa çıkardı. Annem bile benden korkar oldu.Bir tek sen varsın.
--Seni seviyorum günlük --
Geçmiş
"Çok salaksın. Çok salaksın . Bu inek gözlüklerinle bir yere varamazsın . Kitap sıçanı seni. Man kafa !"
Sınıftaki herkes kahkaha atarken o elleriyle kulaklarını tıkadı, gözlerini sıkıca yumdu:
"Lütfen burada olmasın, lütfen " diyebildi sadece . Sınıftaki herkes ona " Man kafa ,man kafa!" diye bağırıyordu. Kulaklarını tıkadığı elleri,sesleri duymasını engellemiyordu ve bu onu daha da sinirlendiriyordu . Gözlerini, yanaklarına yansıyan iki sıcak el hissiyle açtı. Ellerini kulaklarından çekerken o'da ellerini kız'ın yanağından çekti.
"İyi misin?"
Günümüz 3. Kişi Ağzından
Okullar iki gün sonra açılıyordu ve Tom hiç çalışmamıştı. Dağınık saçlarını eliyle toparlamaya çalıştı ve işe koyuldu.
Nix'in gittiği okulu öğrenmişti . Şimdiki işi de hangi sınıfa kayıtlı olduğunu öğrenmekti...
°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Nix'in Ağzından 2 Gün Sonra
Okula gitmek için kurduğum alarm sabahın köründe çalınca korkudan yatağımdan düştüm . Halbuki dün alarmı doğa selsleri yapmıştım. Ama bana kulağımın dibinde çalan rock konseri gibi geldi.
11:30 00:30 gibi uyanan ben, artık haftanın 5 saati bu şekilde mi uyanacaktım?
Kâbus olmalıydı...
Üstüme aldığım okulun amblemi olan yakalı ,beyaz tişörtü üzerime geçirdim. Altıma dar ,siyah bir pantolon giyip saçımı taradım .Saçımın doğuştan düz olması bana birsürü avantaj sağlıyordu. Teker teker arasanız ,küçücük bir kıvırcık dahi görmezdiniz saçımda.
Okula gittiğimde sınıfımı aramaya başladım . Koridirda dolaşan birkaç öğretmen bana yardım etti ve sınıfa girdim . Kimseyle göz göze gelmemeye çalışarak hızlıca en,arka sıralardan birine oturdum. Sınıf teker teker dolmaya başlıyordu ama ben gelen hiçbir öğrenciye bakmıyordum. Hoca geldi ve yerine oturdu . Herkes ayağa kalktı. Bir ben , bir de benim gibi en arka sırada olan bir kız kalkmadı. Tabi hoca ikimizi de farketmedi.
Ardından kapı çalındı. Ama ben yine bileğimdeki bileklikle oynuyordum ve gelen kişiye bakmadım . Umrumda da değildi.
"Hocam ,biraz geç kaldım"Onun tanıdık sesiyle , dehşetle kafamı kaldırdım.
Oydu...
Votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN ŞARKISI
Jugendliteratur"Bir roman var. Okuyorum, okuyorum. Ama bitmiyor. Kitap bitiyor, sayfalar tükeniyor. Zaman doluyor. Ama kitabın sonu yok." "Bir puzzle var. Parçalarını yavaş yavaş ekliyorum. Tane tane yerlerine diziyorum. Bir parça eksik. Dönüyorum,bakıyorum O par...
