Tom'un Ağzından
"Aman Tanrım!"
Neredeyse delirmişti. Bu kadar
fazla tepki göstereceğini hiç düşünmemiştim.
"Aman Tanrım!"
Yüzümdeki sırıtış hızlıca silindi . İki kere yaptığım teselliyi bir kez daha yapmak için ayağa kalktım ve yere çömelmiş,elleriyle kulaklarını kapamış,gözlerini de sıkıca yummuş "Aman Tanrım!" diye sayıklayan Nix'in yanına eğildim ve yanaklarına ellerimi koydum.Gözlerini yavaşça açtı,ellerini kulaklarından çekerken ben de ellerimi Nix'in yanaklarından çektim ve tebessüm ederek sordum:
"İyi misin?"
Nix'ten
"İyi misin?"
Şaşırmıştım.
"Evet."
"Hadi kalk!"
Hadi kalk mı? Gerçekten hiçbir şey olmamış gibi mi davranacaktık ?
Çok saçma bir gündü.
"Hadi ama!"
Elimi Tom'a uzattım ve beni kaldırmasına izin verdim.
"Aman Tanrım.Sen gerçekten hiçbir şey olmamış gibi-"
"Çünkü hiçbir şey olmad-"
"Hayır oldu! Ya ben bu zamana kadar bu yeteneklerden sadece bende...
Aman Tanrım."
Yanaklarımda yine ellerini hissettim . Beni bir sıraya oturttu.
"Sakin ol. Bu yetenek sadece sen ve bende değil, birkaç kişide daha var . Ve ben onların hepsini tanıyorum. Tırnak uçlarına kadar.Buna sen de dahilsin.Şimdi sakin ol"
Nefesinin yumuşaklığını yanağımda hissedeceğim kadar yaklaşmıştı artık bana.
Aman Tanrım
Tom'dan
İlk kez ona bu kadar yakındım ve ilk kez yüzünü bu kadar net inceleyebilmiştim . Bu gün gözlüğünü takmamıştı. Yüzü pürüzsüzdü. Hiç makyaj olmamasına rağmen çok güzeldi. Ama gözlüğüyle daha çekici oluyordu.
Bugün bunları düşünmenin zamanı değildi. Bugün bu anı yaşamanın zamanıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN ŞARKISI
Dla nastolatków"Bir roman var. Okuyorum, okuyorum. Ama bitmiyor. Kitap bitiyor, sayfalar tükeniyor. Zaman doluyor. Ama kitabın sonu yok." "Bir puzzle var. Parçalarını yavaş yavaş ekliyorum. Tane tane yerlerine diziyorum. Bir parça eksik. Dönüyorum,bakıyorum O par...
