Kapıyı yavaşça açtım. Etrafı kolaçan ettim. Kimse yoktu. Sessizce yürümeye başladım. Yangın merdiveninden kaçacaktım.
°°°°°°°°°°°°°°°°
Yangın merdiveni karanlıktı. Tam el yordamıyla aşağıya inmeye çalışırken birine çarpmamla çığlık atmam bir oldu.
"Selam bebeğim. Yolculuk nereye?
Tom'dan
" Naber Tom, noldu niye aradın? Bak kesin,yine işin çıkmıştır yoksa beni ararm-"
"Kaçırdılar."
"Ne ? Sen neyden bah-?"
"Beni, kaçırdılar. "
"Kim ? Lanet olsun,benimle dalga mı geçiyorsun ? Neredesin sen ? Hey iyi misin?"
"Bende bilmiyorum , şimdi telefonun konumunu açacağım, takımı topla. Beni bulun . Çünkü işin ucunda kızda var. Acele edin , bu salaklar her an yer değiştirebilir."
"Tamam, tamam ama sen telefonu nereden buldun ve beni nasıl arıyorsun ? Yoksa adamlara ' Bir saniye telefon verin ben bir benimkileri arıyimde beni kaçırdılar siz merak etmeyin en fazla ölürüm diyim ' falan mı dedin ?"
"Kaçmayı başaramadım , tek başıma başaramam da ama saklanmayı başarabilirim ve başardım da . Sen bırak gevezeliği. Çabuk olmalısınız. Hadi!"
Nix'ten
Beni yine o lanet odaya sokmuşlardı. O adamın aklını okumaya çalıştım ama sonuç sıfırdı. Bunu bize kim ve neden yapıyordu ? Victoria ,yani Victoria Morgan kimdi? Tom'un saklamaya çalıştığı sırları nelerdi ve o kadın bana neden kızım diyordu ?
"Belki benim yaşlarımdaki herkese öyle hitap ediyordur." diye düşündüm.
"Belki çocuk hasreti çekiyordur "
Ama bunlar bir düşünceden başka birşey değildi. Kendi kendime gözlerimi devirdim .
Burada tıkılıysam ve elimde hiçbir şey yoksa yapılacak tek bir şey kalıyordu.
Uyumak, uyumak ve gerçekleri o kadından öğrenmek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN ŞARKISI
Novela Juvenil"Bir roman var. Okuyorum, okuyorum. Ama bitmiyor. Kitap bitiyor, sayfalar tükeniyor. Zaman doluyor. Ama kitabın sonu yok." "Bir puzzle var. Parçalarını yavaş yavaş ekliyorum. Tane tane yerlerine diziyorum. Bir parça eksik. Dönüyorum,bakıyorum O par...
