Masum Ve Günahkar

2. Bölüm - Beni Neden Sevmiyorsun ?

Kendini Mal Gibi Hisseden Nida'dan :

Her zamanki gibi tavanı izlerken dün geceki aptallığımı düşünüyordum.

Allahtan misafir olan bir amca suya atlamış ve bana ilk yardım tedavisi uygulamıştı.Annem ve babama kalsa beni kurtarmazlardı bile, Halime Teyze desen yüzme bilmiyor eh abim desen o da evde yoktu.Kim bilir nerelere gitti.

İlginçtir ki annem ve babam odamdan çıktığım için bana kızmadılar hatta hatta "Kızımm.." diye bana sarıldılar o derece.O an dedim misafirler var diye bana böyle davranıyorlardır diye ama misafirler gidince de benle ilgilendiler, konuştular...

Yani anlayacağınız dün gece benim için süperdi.Ilk defa bu kadar mutlu oldum ve yüzüm güldü.

Ben tavanı seyrederken Halime Teyze yanıma geldi ve bana sarıldı.Eh tabi o da çok korktu dün.Mutfağa diye çıktım havuzda boğuluyordum.

Sarılmayı bırakıp "Yemek vakti" diye beni aşağıya çağırdı ve aşağıya indik.
Halime teyze ve Gavur hizmetçi yemeği salona hazırlamışlardı ve masada annem oturuyordu.

Oha annem bana gülümsüyor ? Bu kadına noluyor bu aralar ya ? Eğer kafasına saksı falan düştüyse o saksıyı gidip öpeceğim yeminle.
Ben annemden uzak bir yere oturacakken- genelde hep böyle oturuyoruz- Annem "Kızım yanıma gel de yüzünü göreyim " diyerek bana yanını gösterdi.

Tabiki ben şok ben vefat yani.Neyse oturdum annemin yanına.
Annem benimle ilgilenmeye başladı.Önce kahvaltı tabağımı hazırladı sonra da hepsini bana elleriyle yedirdi.Bu saksıya can kurban ya.

Yemek yememiz bitince annem gülümseyerek "Hadi alışveriş'e gidelim" dedi.

Ben hepten şok oldum hatta rüyada bile olabilirim.Kollarımı çaktırmadan cimcirdim ve acıdı.
Eee rüya da değil ? Bu neyin kafası anne ?

"Tabiki de olur hemen geliyorum " diyip yukarıya çıktım ve çaktırmadan annemi izledim.
Annem ben yukarıya çıktıktan sonra babamla telefonda konuşmaya başladı :
"Şimdi alışverişe çıkıyoruz.Üstüne bir şeyler almalıyım ki sokaklarda varoş gibi dolaşmasın....Sıkıysa akşam bir sorun çıkarsın elimde kalır vallah....Hımm tamam tamam kapat şimdi Nida gelir şüphelenmesin bir şeyden " dedi ve telefonu kapattı sonra da sessiz bir şekilde "İnşallah magazincilere yakalanmam bu beslemeyle yarabbim" diye dua etti.

Ben ağlamaya başlamıştım ve bu akşam ne olacağını da merak ediyordum.Annem beni hala sevmiyordu demek ve kafasına saksı falan da düşmemişti, benim hakkımda babamla bir planları vardı.O planı merak ediyordum.Ailem daha ne kadar küçülebilir merak ediyordum.Napcaklardı ? Beni birine mi satacaklardı ? Hoş beni kim alırdı ki ? Yoksa borca girdiler ve borç yüzünden benim organlarımı mı satacaklardı ? Hepsi kulağa birbirinden korkunç ve saçma geliyordu.Ama bunlardan biri değilse benim hakkımda ne gibi bir planları vardı ?

Bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı.Oyuna oyunla karşılık vermek ! Evet oyuna oyunla karşılık verecektim.Down sendromu olabilirdim ama annemin hırsı sayesinde zekam normal seviyeye yaklaştı yani bunun sayesinde şu aralar normal insan gibi davranabiliyorum ve üniversiteyi kazandım.

Odama gittim ve dolabımdaki en güzel elbiseyi seçip makyaj yaptım.Aynada kendime çeki düzen verip yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdikten sonra aşağıya annemin yanına indim.Kendisi evde de süper elbiseler giydiği için üstünü değiştirmemişti yalnızca bir palto giymişti.

Halime Teyzeyi öpüp arabaya bindim.Annem benim tam yanımda oturuyordu.Gülümsüyordu ama bu gülümsemenin altından öyle bir şey çıkabilir ki ben ağlayabilirim ama asla intihar etmem.İntihar edenleri anlamıyorum.Allah bu canı bize hediye etmiş bizim de vazifemiz bu canı elimizden geldiğince korumak olmalı.