KURTLARIN EFSANELERİ (TAMAMLANDI )

Bölüm 90

GEÇMİŞ

KLAUS

Bahçeye çıktım. Öylece bir kaç saniye sadece etrafa bakındım.  İleride oturan Halen 'ı görünce yavaş adımlarla ona yaklaştım. Tam yanında durunca kucağında Esila olduğunu fark etmiştim. Esila'yı görünce gülümsedim. Daha 2 yaşındaydı. Ama şimdiden güzel bir kız olacağı anlaşılıyordu. Halen beni görünce gülümsedi. Esila'yı çimenlere oturtturdu. Geçip yanlarına oturdum. Ve öylece onları izlemeye başladım.

HALEN: Çok tatlı bir bebek. Onunla olmak beni çok mutlu ediyor. Özellikle de senin mutlu olduğunu görmek.

Hafifçe gülümsedim.

KLAUS: O benim kızım. Ne olursa olsun. Onun için her şeyi yaparım.

Halen gözlerini devirdi.

HALEN: Her şeyi mi ?

Birden ciddileştim.

KLAUS: Onun için öz babamı öldürdüm Halen daha ne bekliyorsun ?

Halen gülümsedi.

HALEN: Sakin ol kardeşim bir şey demedim.  Esila senin için her şey demek bunu biliyorum.

Esila birden ağlamaya başladı . Ne olduğunu anlayamamıştım. Hemen Esila'ya elimi uzattım. Esila elimi tuttu ve gülümsemeye başladı. Yüzünü elime bastırdı . Halen kahkahalar ile gülüyordu. Ben ise öylece ona bakıyordum. Kızıma. Hayatımın anlamına...

ŞİMİKİ ZAMAN

KLAUS

Esila 'yı uyandırmadan yataktan kalktım. Öylece onu izliyordum. 600 yaşından büyük olmasına rağmen kusursuz gözüküyordu. Kenarda duran ceketimi aldım ve üzerime giydim. Yavaş adımlar ile odadan çıktım. Kimseye görünmeden aşağıya indim. Stefan ve Damon ortalıklarda yoktu. Anlaşılan onlar çoktan gitmişlerdi. Kapıyı açtım ve dışarı çıktıktan sonra ses çıkmaması için özenle kapattım. Sokağın başına kadar yürüdüm. Şimdi gitmem gereken yer hastaneydi.

PETER

Karşımda bana öylece bakan adama gülümsedim. Dosyası çok kötü durmuyordu. Yanı en azından bir kaç sene daha yaşayacaktı. Sakin ses tonum ile konuşmaya başladım.

PETER: Durumunuz şu an için gayet iyi gözüküyor Bay Yermory. Eğer ilaçlarınızı aksatmanız torununuzun doğumu sırasında kızınızın yanında olabilirsiniz.

Adam bana teşekkür eder gibi bir bakış attı ve gülümsedi.

-Teşekkür ederim Peter. Sen en iyisisin.

Yine içten bir şekilde gülümsedim ve dosyayı hemşireye verip odadan çıktım. Tam ilerliyordum ki yanımda birinin durmuş öylece beni izlediğini fark ettim. Kim olduğunu görünce şaşkınlığımı gizleyememiştim. Ama bu benim için sorun değildi. O egolu ve kendinden emin sesi ile konuşmaya başladı.

KLAUS: Neden adama en fazla üç yıl daha yaşayabileceğini söylemedin ? Kalbinin ritmindeki bozukluğu ben bile buradan duyabiliyorum.

Gözlerimi kıstım ve öylece Klaus'a bakmaya başladım.

PETER: Ne istiyorsun ?

Klaus birden ciddileşti.

KLAUS: Seninle konuşmam gerek. Önemli. Esila hakkında.

Klaus'un ağzından Esila kelimesi çıkınca birden dikleştim. Kızıma bir şey mi olmuştu yoksa ?

PETER: O iyi mi ?

Klaus evet manasında kafasını salladı. Hemen yanımda olan boş odanın kapısını açtım ve Klaus'un geçmesi için kapının önünden çekildim. Burada konuşabilirdik. Klaus gülümsedi ve içeri geçti. Bende onun peşinden içeri girdim ve kapıyı kapattım. Klaus ben kapıyı kapatır kapatmaz konuşmaya başladı.