Snapchat // JB

20.

Justin'in Ağzından:

Kelsey konuşmamızda hep bir sorun çıkartıyordu.Beni aradığında uygun bir pozisyonda değildim ve o da kızın sesini duyunca özür dileyip telefonu kapattı.Ona ulaşmaya çalışsam da ulaşamadım.Artık benden hoşlanmaya başladığını düşünücem gibi bir şey yazınca mesajıma görüldü yapıp "Ne öyle bir şey hayatta olmaz " demişti.Demek öyle bende sana kendimi sevdirtmessem. Aklımdan öyle bir şey geçti fakat "Senden çok hoşlanıyorum" dediğinde yüzümde ki tebessüme engel olamadım.Yani benden hoşlanıyordu buda bir gelişme.Kaç kez mesaj attım,aradım ama cevap vermedi.En sonunda evinin adresini bildiğim için evine gittim.Umarım kapıyı suratıma kapatmaz diye aklımdan geçirdim.Kapıyı açtığında karşımda kısa şortu ve askılı badi'siyle gözüme o kadar tatlı gözüktü ki.

Kendine gel !

Ve ardından kapıyı suratıma kapattı.Bu yaptığına göz devirdim.Kollarımı göğsümde birleştirip kapı pervazına yaslandım,tekrar zile bastım.Bu sefer kapıyı neden kapattığını soracakken üstünü düzelttiğini anladım.

"Ne oldu Justin ?"

Gerçekten mi ? Ah hadi ama !! Tek kaşımı kaldırarak baktım.

"Sence ?"

Bu dediğime göz devirdi.Geriye doğru çekildi bende eve adım attım evi güzeldi.

Aklıma benden hoşlandığını söylediği geldi ve ona dönüp;

"Konuşmak istediğin şeyler varmış gibi geliyor"

Kafasını hafifçe salladı.

"Bak dediklerim doğru senden hoşlanıyorum ama bunu uzatmaya gerek yok bence"

Bu dediğine dudağımın kenarı alayla kıvrıldı.Bu kızla çok işim vardı,hemde çok.

"Öylemi ?"

Aynı zamanda onun üzerine doğru yürüyordum,oda geriye doğru gidiyordu ve bir anda durunca arkasında masa olduğunu gördüm.Tam dibine kadar girdim ve gözlerine baktım,Mavimsi gözleri vardı ve gözleri okyanustu ve ben o okyanusta kaybolmak istiyordum.

"Ama ben abartırım"

Baş parmağımla da yanağını okşuyordum.Kalp ritmi kulağıma gelince gülümsedim.Ondan uzaklaşarak kendimi koltuğa attım .

"Evin güzelmiş"

"Saol"

"Ee ben acıktım bana yemek yap"

Bana anlamaz bir şekilde baktı şuan o kadar komikti ki.Gülmemek için yüzüm kasmak zorunda kaldım.

Sesli nefes alıp verdi.

"Hadi gel mutfak burda"

*******

Yarım saaattir onu izliyorum vücut kıvrımları,Kalçası, fiziği ,cidden çok güzeldi.Ben onun vücuduna bakarken dikkatim kavanozu açamayınca bozuldu.Sandaliyeden kalkıp tam dibine girdim şuan beni hissediyordu herşeyimle küçük Justin'ide.

"Beceriksizsin biliyorsun değil mi "

"Hı-hı"

"Bunu bilmen güzel"

Galiba bu dediğime sinir oldu .Bana ters bir bakış attı.

Makarna tencerini tabakları koyacağı sırada telefonuma mesaj geldi;

"Annem:

Jazmyn kriz geçirdi hastaneye kaldırdık çabuk gel ! Sana ihtiyacı var"

Bu yazdığı sinirlerimi tepesine attırdı kim bilir gene ne yaptılar kardeşime.Jazmyn ailede istenmeyen çocuk olarak görülüyordu.Ve tek kızdı babam onu bir hata sonucu doğduğunu söylüyo.Ve bunu Jazmyn bir şekilde duymuş zaten genç kız olduğu için psikolojisi bozuldu.Sürekli krizler geçirdi.Ama ben yanındayken genellikle daha sakin olurdu.

Kelsey'in sesiyle transtan çıktım.

"Hadi gelmiyomusun ?"

"Hayır benim işim çıktı gitmem gerek o yüzden tek başına ye görüşürüz"

Onun bir şey demesine kalmadan evden çıktım.Site otoparkına doğru yürüdüm hatta koştum.Arabama binip Jazmyn'in yanına ,hastaneye sürdüm.

Hikayenin gidişatı nasıl ? fikirlerinizi bekliyorum yorum yapmayı unutmayın !

oy vermeyi unutmayın şimdiden teşekkürler

kısa hikayede 32. yiz umarım düşmeyiz hikayeyi destekleyen herkese teşekkür ederim