Accidentally MARRIED

Chapter 53

                Nasasaktan talaga ako eh. Ang sakit talaga.

                I trust Price naman eh. Napuno lang siguro ako ngayon.

                Eh kasi naman, dadalawa na nga lang kami dito eh. Plus, we’re trying to survive. At ngayon palang namin natututunang magtulungan. Tapos biglang may darating na other woman?!

                Masakit eh. ‘Di ko na nakayanan.

                Kaya ngayon, mag-isa akong nakaupo sa ilalim ng isang puno, basang-basa sa ulan.

                Bakit ba ganito?

                “Saydie!”

                O_O?!

                *lingon*

                “A-Anong ginagawa mo dito?” tanong ko. “D-Diba... may kasama ka.”

 

                Tss. Nagtatampo talaga ako. -.-

                Bigla siyang umupo sa tabi ko.

                “Look, Saydie... Listen to me,” sabi sa akin ni Price. “I’m sorry. I’m really sorry. You’re... You’re my wife. At ikaw dapat ang inuuna ko. You’re much more important than anyone else. And... I’m sorry kasi ngayon ko lang narealize that you should be the one I should be taking care of.”

 

                “Iniwan mo si Karen dun?” Ewan ko din kung bakit yan ang naging sagot ko.

                “Wala eh. Mas importante ka eh,” sabi niya. “I’m sorry, Saydie. I hope you can still trust me.”

 

                Ish. Namiss ko na naman tuloy siya.

                “It’s okay. I forgive you,” sabi ko naman. “I will always trust you. And I’m also sorry for getting mad at you agad. Sobrang pagod lang kasi siguro and shaken with what’s happening here.”

                “Which reminds me... May kasalanan pa pala tayong dalawa.”

 

                Hmm? Kasalanan? Kaming dalawa?! Eh?

                “All this time, we’ve been relying on ourselves to survive. We’ve been trusting ourselves. And we forgot about someone important,” sabi niya. Tapos tumingin siya sa taas; sa langit.