with you *2

4

Luke

Langzaam gaan Robine's ogen open, en kijkt ze bevreemd om zich heen. Als ze mij ziet zitten, krijgt ze een glimlach op haar gezicht en probeert ze overeind te komen.

'Blijf liggen.' Zeg ik snel, waarna ik haar zacht terug duw in het matras. Ze rolt met haar ogen en zucht dan. 'Hoe voel je je?' Vraag ik haar, terwijl ik met mijn duim over haar handrug wrijf. Ze glimlacht zwak.

'Beter sinds dat jij hier bij me bent.' Ik krijg een brede glimlach op mijn gezicht en geef haar een knuffel. 'Ik heb alleen een beetje hoofdpijn, en last van mijn rechter been.'

'Ah, dat valt nog mee.' Zegt opeens een vrouwenstem achter me. Ik kijk om en zie een blondharige vrouw staan. 'Hallo, Kimberly.'

'Luke Hemmings, dit is mijn vriendin Robine Horan.' Kimberly knikt en loopt naar Robine toe.

'Op een schaal van 1 tot 10, hoe voel je je?'

'1 is het slechtst?' Kimberly knikt. 'Uhm. Ik denk een 7, ofzo.' kimberly knikt weer en schrijft wat op.

'Ik ga even aan de dokter vragen hoelang je nog moet blijven, en dan kom ik terug.' Kimberly loopt de kamer uit en ik ga met mijn hand door Robine's blonde haren. Ze grinnikt en kijkt me liefdevol aan.

'Ik hou van je.' Fluisterd ze met een glimlach.

'Love you too.' Glimlach ik terug, waarna ik een zacht kusje op haar lippen plant.

Niall

We kregen net te horen van Kimberly dat Robine is ontwaakt, en zich goed voelt. Dat was echt een hele opluchting.

Serena voelt zich volgens mij al beter op haar gemak bij de jongens. Ze praat vrolijk met ze, en lacht heel vaak om de grappen van Louis.

Opeens gaat mijn mobiel. 'Jongens, ik kom zo weer.' Iedereen knikt en ik loop naar de gang.

'Met Niall Horan?'

'Ah, Niall. Met Paul. Waar zijn jullie?'

'In het ziekenhuis, hoezo?'

'Het ziekenhuis?!'

'Wow, Paul, rustig. We gingen gisteren naar Serena, het zusje van Robine. Ze stuurde later dat ze verkracht werd door haar adoptievader. Toen zijn we haar komen redden. Maar haar adoptievader had een pistool. Robine is in haar been geraakt, en Serena in haar buik.'

'Oh, oke. Maar vergeet niet dat jullie morgen een interview hebben, en daarna nog een concert. Wil je aan iedereen doorgeven dat ze om 10 uur bij de studio moeten wezen?'

'Jeah, sure. Verder nog wat?'

'Wens Robine en Serena sterkte en beterschap.'

'Zal ik doen. Tot morgen!'

'Tot morgen.'

Ik hang op en loop weer naar de kamer van Serena. 'Boys, we moeten morgen om 10 uur in de studio zijn, voor het interview, en 's avonds hebben we weer een concert.' Ze steken allemaal hun duim op en Serena kijkt me geschrokken aan. Snel loop ik naar het bed en pak haar hand.

'Wat is er?' Vraag ik bezorgd. Ze krijgt tranen in haar ogen en ik sla snel mijn armen om haar heen.

'Je mag me niet alleen laten!' Zegt ze snikkend. Ik trek haar dichter tegen me aan.

'Rustig, ik laat je niet alleen. Jullie gaan gewoon mee.' Ze ontspant iets en laat zich zakken tegen mijn borst.

'Ik ga naar Robine.' Zegt Louis, waarna hij opstaat. Hij verlaat de kamer.

Louis is nog steeds één van de beste vrienden van Robine. Ook al zijn we allemaal haar beste vrienden, toch zijn Luke en Louis en ik haar beste vrienden. Ja, ze ziet mij meer als een vriend dan haar vader. Ook niet zo gek, met maar 3 jaar leeftijdsverschil.

Kimberly komt weer naar binnen. We kijken haar allemaal vragend aan. 'Serena en Robine moeten nog een test doen, en als dat goed is gegaan, mogen ze naar huis.' We knikken dankbaar en vrolijk en Kimberly loopt naar het bed van Serena. 'Ik neem je mee, over tien minuten mag je weer terug naar je vrienden.' Serena knikt langzaam en Kimberly rolt haar bed weg.

'Zullen we naar Robine? Om te kijken hoe het met haar gaat?' De rest stemt in en we lopen naar de kamer van Robine, waar Luke en Louis al zaten.

'Niall!' Ik ren naar haar toe en geef haar een knuffel. Ze knuffelt terug. 'Ik mag bijna weer naar huis!'

'Weet ik.' Glimlach ik als ik haar los laat. Ze lacht en dan komt Kimberly binnen. 'Daar is je vervoerster.' Grinnik ik. Robine grinnikt ook en Kimberly rolt haar bed weg.

'Gaan we even wat eten ofzo halen? Dit duurt toch nog even.' Stelt Liam voor. Iedereen stemt in en we lopen naar het restaurantje dat in het ziekenhuis zit.