"But I still don't understand, just how your love can do what no one else can?"
"Σκατά." είπα μέσα στα διεκδικητικά χείλη της Rosie πιέζοντας μακρυά μου την μέση της, που είχε κολλήσει πάνω μου.
Χωρίς καμία αμφιβολία ήμουν έτοιμος να τρέξω πίσω της, ξέροντας βέβαια πως κάτι τέτοιο θα θεωρούνταν ακατανόητο από μέρους μου. Αλλά ήταν ο,τι χρειαζόμουν, να την ρίξω στην αγκαλιά μου.
Ανάγκη που έμοιαζε με απειλή, απειλή που έμοιαζε με εκείνη.
Ξέμπλεξα τα χέρια της Rosie που είχαν αρπάξει τον λαιμό μου με μεγάλη δυσκολία και απομάκρυνα τα χείλη μου.
"Ξεκόλλα γαμώτο." της φώναξα τελικά μη μπορώντας να κρατήσω τους λίγους τρόπους που μου είχαν μείνει από το παρελθόν.
Με κοίταξε με απορία πιέζοντας με το δάχτυλο το κάτω χείλος της.
"Τι έγινε; Με πόνεσες." ρώτησε μπερδεμένη.
"Μην παίζεις μαζί μου Rosie. "την προειδοποίησα, αλλά το χέρι της τυλίχτηκε γύρω από το μπράτσο μου.
"Πού πηγαίνεις Zayn; Άφησε την επιτέλους να φύγει. Σε καταστρέφει, γιατί δεν το βλέπεις; Βγάζει στην επιφάνεια τον χειρότερο χαρακτήρα σου."
Η σοβαρότητα στο ύφος της με νευρίαζε ακόμα περισσότερο. Η αλήθεια όμως των όσων έλεγε μάλλον με εξόργιζε. Τι λόγο θα μπορούσε να έχει εκείνη ή οποιοσδήποτε άλλος πέρα από εμένα στην ζωή μου; Ποιος με ήξερε καλύτερα από εμένα τον ίδιο;
Δεν ξέρεις εσένα, δεν μπορείς να ελέγξεις τις ορμές του εαυτού σου.
Έκανα ένα βήμα προς το μέρος της και παραπάτησε προς τα πίσω.
"Rosie.." είπα αφήνοντας την ανάσα μου να φύγει.
"Παρακαλώ, μια φωτογραφία από το όμορφο ζευγαράκι!" με διέκοψε ένας ασπρομάλλης ηλίθιος γέρος.
Η Rosie του χαμογέλασε αχνά και περίμενε την αντίδραση μου.
"Δεν βγαίνω φωτογραφίες." είπα αργά ελπίζοντας να καταλάβουν και οι δυο πως το εννοούσα.
Με την άκρη του ματιού μου είδα τον Mat να κοιτάζει προς το μέρος μας. Τον αγριοκοίταξα μήπως αντιληφθεί πως ήταν η ώρα να μαζέψει την αδερφή του.
Έβγαλα το καπέλο νιώθοντας ξαφνικά πως ήμουν έτοιμος να σκάσω από την ζέστη. Οι κερκίδες γύρω από την πίστα είχαν αδειάσει και είχαν μείνει οι δημοσιογράφοι και όλοι όσοι συμμετείχαν.
YOU ARE READING
Because of me
Fanfiction"I couldn't recognize how much I destroyed his life; when he destroyed mine, I figured it out. I couldn't blame him. This was all because of me."
