Because of me

Zayn Pov (13)

"Kill them with kindness, go ahead now..."

"Κάποια μέρα.." μου είχαν πει "θα βρεις καταφύγιο στο σκοτάδι που πάντα φοβόσουν και θα νιώσεις πως είναι τελικά θείο δώρο η μοναξιά που κάποτε σε έπνιγε. Θα καταλάβεις λοιπόν πως η ευτυχία δεν βρίσκεται μόνο εκεί που υπάρχει φως. Ευτυχισμένοι μπορούν να γίνουν και οι σκοτεινοί του είδους μας." Τότε γέλασα, γιατί ποιος είναι ευτυχισμένος με όσα γενικά σε κάνουν δυστυχισμένο;

Ήμουν λάθος, όσο με άφηναν να πιστεύω πως εκείνοι ήταν σωστοί. Εκείνη ήταν το σκοτάδι μου, κι'όμως ένιωθα πως δεν χρειαζόμουν καθόλου φως. Τοξικό το ξέρω.

Την κοιτούσα να με κοιτάζει χαμένη για πολλή ώρα.

"Έχεις όρεξη να τους δεις;" την ρώτησα παίρνοντας από τα μαλλιά της το τελευταίο χορταράκι που είχε κολλήσει πάνω τους.

Ύπουλα μαλλιά. Εγκλώβιζαν χορταράκια, εγκλώβιζαν μέχρι και εμένα.

"Θα μπορούσα να ζήσω βλέποντας μόνο εσένα για το υπόλοιπο της ζωής μου."

"Είμαι τόσο όμορφος;" γέλασα για να ξεχάσω τα λόγια της που μου προκαλούσαν σύγχηση.

Δεν αντέχω τις εξομολογήσεις.

Δεν αντέχω τις δικές της εξομολογήσεις.

Το κάνουν όλο αυτό πιο δύσκολο γαμώτο.

"Ναι." απάντησε χαιδεύοντας τα γένια μου.

"Και συ καλή είσαι."

Τσαλάκωσε το πρόσωπο της σε ένα αχνό χαμόγελο. Όχι η Alicia δεν θίχτηκε για το απρεπές σχόλιο μου, γιατί ήξερε πως ακόμη και μετά από τόσα χρόνια ήταν για εμένα η πιο όμορφη.

Αυτό άλλωστε ήταν κάτι που με εξόργιζε. Αυτό που όλα φαίνονταν αλλιώς και όλα ταυτοχρόνως παρέμεναν ακόμα ίδια. Αυτή, η ζωή μου μαζί της, εγώ.

Εγώ. Εγώ δεν θα έπρεπε να παραπονιέμαι για τίποτα εκείνη την στιγμή. Εγώ είχα εκείνη, μάλλον είχα εκείνη ελεύθερη στα χέρια μου. Εγώ είχα ο,τι επιθυμούσα περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Είχα την ευκαιρία μου.

Εγώ λοιπόν τι λόγο είχα να παραπονιέμαι;

"Όχι."

"Τρέξε τότε."

Χαμογέλασε κρατώντας το χέρι μου υπομονετικά. Τα δαχτυλά της μετά βίας αγκάλιαζαν τα τρια δάχτυλα της παλάμης μου. Παλιά νευρίαζε εξαιτίας αυτού. Τώρα φαίνεται να μην την νοιάζει ιδιαίτερα.

Εγώ. Εγώ ήμουν ευτυχισμένος. Ένιωθα πως επιτέλους είχα την δική μου επιρροή πάνω της, το σώμα της με υπάκουε, τα χείλη της χαμογελούσαν εξαιτίας μου. Εγώ είχα κάθε λόγο να είμαι ευτυχισμένος.