"Cause we are who we are when none's watching..
I won't mind.."
Η απόλυτη σύγχυση, ένα τεράστιο χάος κυριαρχούσε στο κεφάλι μου κάνοντας τους κροτάφους μου να πάλονται. Πώς αλλιώς άλλωστε να αντιδρούσε το σώμα μου, όταν σαν ηλίθιος μαγνήτης δεν ξεκολλούσα από εκείνη, εκείνη που υπήρξε στην ζωή μου δαίμονας;
Ήταν τρελό, ήμουν τρελός. Ήλπιζα πως την ημέρα που θα ξημέρωνε θα είχα την δύναμη να σηκωθώ και να φύγω. Έβλεπα καθαρά ότι ο τρόπος που αντιδρούσα ήταν επικίνδυνος. Τόσο ήρεμα, τόσο συγκαταβατικά. Ήταν σίγουρα επικίνδυνος.
Δεν είχα όμως χρόνο, δεν μου έδινε χρόνο μακρυά της. Κάθε φορά που έκανε ή έλεγε κάτι λυγίζοντας το μέταλλο μέσα μου, δεν προλάβαινα να σταθώ στα πόδια μου. Ήξερε να παίζει, αλλά είχα μάθει να παίζω σίγουρα καλύτερα.
"Φτάσαμε." είπε κοιτώντας τα μπερδεμένα δάχτυλα μας.
Όσοι βρέθηκαν μπροστά μας σίγουρα κοίταζαν περίεργα. Αν μας έβλεπε κάποιος από την παρέα θα του έλεγα πως ήταν γαμημένα τρελός και πως δεν ήμουν ο Zayn. Στην ανάγκη θα τον σάπιζα στο ξύλο για να ξεχάσει πως με είδε ούτως ή άλλως.
Η Alic περίμενε να μιλήσω ή να κάνω κάτι. Χαλάρωσα λοιπόν τους μυς μου και άφησα το χέρι της να πέσει. Ένας μορφασμός έσπασε το παγωμένο πρόσωπο της. Δεν ήθελα να δω το δικό μου πρόσωπο.
"Δεν θέλω να με δει η μητέρα σου εδώ." είπα όσο πιο απόλυτα μπορούσα.
Ήταν κάτι που σκεφτόμουν όση ώρα περπατούσαμε. Η Anna δεν έπρεπε να ανακατευτεί ξανά στην ζωή μου, πόσο μάλλον να μάθει πως εμφανίστηκα στην ζωή της κόρης της. Η τελευταία μας συνάντηση στο δωμάτιο της Alicia δεν ήταν και η καλύτερη. Συνηθίζαμε να έχουμε καλές σχέσεις στο παρελθόν, αλλά βλέποντας με στο δωμάτιο της κόρης της αυτό άλλαξε.
Την έβλεπα να κοιτάζει προβληματισμένη την πόρτα.
"Εμ. Μισό λεπτάκι." απάντησε και άνοιξε την πόρτα μπαίνοντας μέσα. Με κοίταξε χαμογελώντας και κοίταξα αλλού.
Πόσο μαλάκας ήμουν; Περίμενα από την Alic να ξεφορτωθεί την Anna για να κοιμηθούμε μαζί το βράδυ;
"Γαμώτο." φώναξα κλοτσώντας το γραμματοκιβώτιο, το οποίο ταρακουνήθηκε έντονα. Αυτό μας έλειπε!
"Είσαι καλά;" ακούστηκε πίσω μου η φωνή της. Ανατρίχιασα βρίζοντας τον εαυτό μου που ακόμη δεν είχα συνηθίσει την φωνή της ξανά στην ζωή μου. Είχα πειστεί πως δεν θα την άκουγα ποτέ ξανά, τουλάχιστον έτσι είχα υποσχεθεί. Αλλά μαζί της όλα ήταν ρευστά.
ČTEŠ
Because of me
Fanfikce"I couldn't recognize how much I destroyed his life; when he destroyed mine, I figured it out. I couldn't blame him. This was all because of me."
