"Walked when I shoulda run, and I run when I shoulda go."
Ένιωθα την απειλή. Κάτω από το στήθος μου η καρδιά μου φώναζε να τρέξω μακρυά. Το φιλί του ήταν ο απαγορευμένος καρπός και εγώ, χρόνια βουτηγμένη στην αμαρτία, το δέχτηκα ζαλισμένη.
Ο τρόπος που τα χείλη του χάιδευαν τα δικά μου ήταν μεθυστικός. Ο τρόπος που τα δάχτυλα του τραβούσαν την μέση μου κοντά του ήταν μάλλον εθιστικός.
Σταμάτησε για μερικά δευτερόλεπτα να με κοιτάξει βρίζοντας όταν αναστέναξα.
"Πες μου να φύγω." γρίλισε βάζοντας μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αφτί μου, όπως έκανε πάντα.
"Ξέρεις πως δεν θα στο πω."
Με κοίταζε προσπαθώντας να επεξεργαστεί τα λόγια μου. Τα μαλλιά του είχαν κολλήσει στο ιδρωμένο του μέτωπο δίνοντας την εντύπωση πως μόλις είχε ξυπνήσει από κάποιον εφιάλτη.
"Ήλπιζα να το πεις για το δικό σου καλό." απάντησε και έσκιψε να ψιλήσει την άκρη του σαγονιού μου.
"Γιατί πάντα το λες αυτό; Τι κακό μπορείς να μου κάνεις;"
"Γιατί πάντα μου κάνεις ερωτήσεις που δεν μπορώ να απαντήσω;" ρώτησε. Η φωνή του έγινε πιο βαθιά.
Σηκώθηκε πηγαίνοντας στο παράθυρο και τον ακολούθησα.
"Γιατί προσπαθώ να καταλάβω ποιος είσαι! Ποτέ δεν μου δίνεις καθαρές απαντήσεις και δεν καταλαβαίνω πόσο έχεις αλλάξει. Από ότι διαπιστώνω πολύ, αλλά δεν θέλω να κάνω υποθέσεις. Θέλω δικές σου απαντήσεις." είπα και άρχισε να γελάει υστερικά.
Το κινητό του άρχισε να χτυπάει. Ψάχνοντας την τσέπη του μαύρου σκισμένου παντελονιού του έπιασε στα χέρια το κινητό του κοιτάζοντας με. Το πρόσωπο του σκοτείνιασε και άρχισα να αναρωτιέμαι ποιος θα μπορούσε να του τηλεφωνεί στις τρεις τα χαράματα.
"Ναι. Τι θέλεις;" είπε και πέρασε τα δάχτυλα του από τα ανακατεμένα του μαλλιά.
"Όχι. Είπα όχι." φώναξε. "Δεν θα γυρίσω σπίτι σήμερα." είπε και ανακουφίστηκα.
"Γαμώτο τι δεν καταλαβαίνεις; Ακούς τι σου λέω Rosie;" είπε και λογικά από το βλέμμα του κατάλαβα πως δεν ήθελε να αναφέρει το συγκεκριμένο όνομα. Παρόλο που ούτε και εγώ το ήθελα, καταβάθως το ήξερα. H Rosie λοιπόν...
Κάθισα στο κρεβάτι βλέποντας τον να ψιθυρίζει στο ακουστικό και νιώθοντας ένα σφύξιμο στο στομάχι. Ζήλια; Ναι, ζήλια.
KAMU SEDANG MEMBACA
Because of me
Fiksi Penggemar"I couldn't recognize how much I destroyed his life; when he destroyed mine, I figured it out. I couldn't blame him. This was all because of me."
