☆ YİNE YALNIZ ☆

#7{Şans}

Multimedya'da Derin'in partiye giderken giydikleri var.

Bölüm Playlist ;

Tiffany Alvord - This Kiss 

Okul çıkışı Berk ve Ben Ülkü'yü bıraktıktan sonra direk eve gittik.Ben üstümü değiştirip bahçeye çıktım ve oradaki kırmızı L koltuğa oturdum.Bu arada Berk'te yanıma gelmeye başlamıştı.

Canım ne kadar sıkkın olursa olsun bunu Berk'e belli edip onunda morelini bozmak istemiyordum.

"Neyin var senin?" dedi Berk bi anda.

"Yok birşeyim." diye geçiştirdim.

Bunu dememin üstüne bana yaklaştı ve tam karşıma,masanın üstüne oturdu.

"Berke dimi?" dedi sinirle.Onun ismini duyunca ister istemez gözlerim doluyordu.Hele o yanındaki kızı düşündükçe boğazıma bir yumru oturuyordu.

Berk'in gözlerimin dolduğunu görmemesi için kafamı çevirdim.Ama tabi benim Akkıllı(!) kuzenim anladı ve çenemden tutup kendine çevirdi.Dolmuş yeşil gözlerimle ona bakarken o bi anda beni kendine çekti ve sımsıkı sarıldı.Bende kollarımı ona doladım ve tutmakta olduğum gözyaşlarımı serbest bıraktım.Şuan tamamiyle hıçkırarak ağlamaya başlamıştım.Berk saçıma bir öpücük kondurup kafamı kaldırıp ona bakmamı sağladı.

"Anlat.İçini dök.Böyle daha çok canın yanıyor.Kendi içine atarak yapma bunu kendine" dediğinde kafamı usulca salladım.Sonra o yanıma oturdu ve kafamı goğsüne yasladı.Bende derin bir nefes alıp ağlamamı durdurduktan sonra konuşmaya başladım.

"Şuan resmen parçalara ayrılmış bir bardak veya vazo gibiyim.Ne toparlanabiliyorum ne de unutabiliyorum.Olmuyor.Kendi kendime sürekli onun beni bıraktığını acımadan gittiğini söylüyorum.Ama sonra yine dönüp onu seviyorum.Benimki öyle hoşlantı sevgi değil aşığım ben ona.Ama olmuyor işte bir kez güvenimi kırdı.Güvenmek istiyorum ama yapamıyorum.Olmuyor..Eski günlerimiz geliyor aklıma.Beni arkadaşımın ölümünden sonra hayata tutunduran tek sebepti Berke.O gitti..Bu seferde Onun geliceğini umut etmek tutundurdu beni hayata.Yani her türlü onun sayesinde böyleyim.Onu hala çok seviyorum belki evet ama yaptıklarını unutamıyorum.Bi yanım ondan nefret ediyorsun diyor ama kalbim o yanımı susturup sen bu adama aşıksın diyor.Ne yapıcağımı bilmiyorum.Ve..Bu beni çok yoruyor." dedim sonra ağzımdan bir hıçkırık kaçtı.Berk kafamı göğsünden kaldırdı ve çenemden tutup gözlerimizin birleşmesini sağladı.

"Sana bundan sonra ağlamayı yasaklıyorum.Şu haline bak, ne kadar da çirkin gözüküyorsun" dediğinde güldüm.

"Heh şöyle gül bakalım.Sana ağlamaktan daha çok yakıştığı kesin." dediğinde omzuna yumruk attım.

"Sensin çirkin" dediğimde kahkağa attı.

"İşte benim Cadım" dediğinde kaşlarımı çattım.

"Hee..Çirkindim şimdide Cadı oldum, saol ya" dedim sitemle.

"Alınırmışta.Neyse, hadi oyalanmada kalk hazırlan."

"Pardon neye hazırlanıyorumb?" dedim anlamazca.

"Akşam ki partiye"

"Akşam parti mi var ?"

"Eh yuh be kızım okulun heryerindeki kocaman afişleride mi görmedin ?Ne kadar dalgınsan artık" dedi.

"Ben ne giyicem ?" dedim dudak büzüp ona bakarak.

"Ne bekliyorsun.Seninle kızların yaptığı gibi 'Ay şekerim bu sana çok yakışır,Kesin bunu giymelisin'cilik mi oynayim ?"dedi alayla.