Multimedya'da Berke
Bölüm Playlist ;
Avril Lavigne&Chad Kroeger-Let Me Go
"Derin hadi be kızım nerdesin?" diyen Berk'in sesiyle kendime geldim.
Tam on dakikadır aynanın karşısımda ruhsuz olan bu bedenime bakıyordum.
Buraya geri geleli tam olarak İki gün, on sekiz saat ve yirmi beş dakika oluyordu.
Hayır saymadım tabiki.Tamam belki saydım.
Geldiğimden beri okula gitmiyorum ve bugün artık Berk okula gelmezsem üzerimde uygulayacağı çeşitli işkencelerden bahsettiği için mecburen gidiyordum.
Ülkü'den öğrendiğime göre Berke'de yokmuş okulda.Belki hiç dönmez ve orda kalır.Dönmesin gelmesin zaten.
Unutsun beni.
Ben onu her ne kadar unutamasamda..
Aynada bedenime son kez baktım.
Okul eteğim ve gömleğim,Topuz olan saçlarım ve bomboş olan bakışlarım..
Tamamdım.
Çantamı sol omzuma taktım ve odadan çıktım.Ellerimi üstüme geçirdiğim poların cebine atarken merdivenlerden inmeye başladım.
"Hele şükür Derin" diyen Berk'e cevap vermeden dışarı çıktım ve temiz havayı içime çektim.
Gülümsedim.
İçten bi gülümseme değildi bu.Zorunluluktan ibaret bir gülümsemeydi.Çünkü eğer gülümsemezsem insanlar neyim olduğunu sorucak -ki burda söz ettiğim insanlar Ülkü'ler-ve ben anlatmak istemediğim için kalplerini kırıcam.
Huh.Ne uzun bir cümle kurdum böyle.Umarım anlatabilmişimdir.
Her neyse.
Berk'in arabasının ön koltuğuna oturdum ve Berk'te yanıma oturduktan sonra bana kısa bir bakış attı ve arabayı okula doğru sürdü.
Okula varınca derin bir nefes aldım ve arabadan indim.Berk arabayı park etmeye giderken yalnız kalmıştım.
Önümde iki seçenek vardı.Ya Berk'i bekliyicem ve beraber okula giricez.
Ya da yalnız başıma giricem.
Aslında ilk seçenek daha cazip ama artık alışmalıydım dik ve güçlü durmaya.Bu yüzden son kez temiz havayı içime çektim ve ellerimi yine polarımın cebine sokarak emin adımlarla yürüyerek okula giriş yaptım.
Herkezin bi anda bana dönmesiyle olduğum yerde durdum.
Ne oluyordu ?
Ben ne olduğunu anlayamadan biri tarafından arka bahçeye çekilmem bir oldu.Tam ağzımı açmıştım ki sürükliyenin Ülkü olduğunu gördüm.
Arka bahçeye ulaşınca nihayet kolumu çekelemeyi bıraktı.
"Noluyor Ülkü?iyi misin sen?" dedim şaşkın sesimle.
"Bırak şimdi benim iyiliğimi.Ne oldu inanamazsın."
"Ne oldu?" dedim umursamazca.
"Sen ve Berke" deyince kaşlarımı çattım.
"Berke ve Ben ne alaka?Bidaha bu konu açılmamak üzere kapandı Ülkü" dedim sinirle.
"Biliyorum heralde.Ondan bahsetmiyorum ben.Liseler arası müzik yarışması mı işte herneyse o varmış ve bizim müzik hocamız ikinizi o yarışmaya kaydetmiş"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☆ YİNE YALNIZ ☆
Literatura FemininaHerkes terk etmişti onu. Annesi, Babası, Sırdaşı. Ve şimdide sevdiği adam. O yalnızlığa mahkumdu. Yalnız olmaktan çok korkuyordu ve işte şu an yine yalnızdı. Onu bırakıp giden sevdiği adamın ardından tam 1 yıl beklemişti. Ama gelmemişti. Artık gelme...
