☆ YİNE YALNIZ ☆

#32 {Siyah ve Mavi}

Bölüm Playlist ;

İrem Candar - Bilmezdim

Deniz Tekin - Kendine İyi Bak

Tik tak, tik tak.

Tam kırk üç dakikadır, sessiz bir şekilde oturuyorduk. Ne o ağzını açıp, tek kelime ediyordu ne de ben birşeyler söylemek için çabalıyordum. Gözüm saatin yelkovanını takip ederken, caddeden geçen arabaların korna sesleri sessizliğin hakim olduğu odayı büyük bir gürültü ile dolduruyordu.

Hastaneden sadece birkaç saat önce çıkmama rağmen, üstümden eksik olmayan bu tiksinç koku hali hazırda canımı sıkıyordu. Heryerimin uyuşmuş olmasının verdiği sersemlikle esnerken, yeniden burada olmanın tedirginliği vardı üzerimde. Eski yaşam alanı, eskiye dönüş demekti. Eskiye dönüş ise hüzün demekti.

Bir insanın merkezi, aşk olurdu, nefret olurdu, dostluk olurdu, aile olurdu. Benim merkezim ise hüzündü, hüznümü gölgeleyen ise korkularım ve acılarımdı.

O kalbimin içindeydi biliyordum. Unutmaya çalışsam bile aşk hatırlatacaktı. Daima, daima benimle kalacaktı.

"Ben birşeyler hazırlayayim. Acıkmışsındır."

Berke'nin ayaklanmasıyla gözlerim onu buldu.

"Değilim." diye mırıldandım.

"Olsun." dedi bir an duraksarken. "Yemelisin."

"İstemiyorum."

"Yiyeceksin."

"İstediğim tek şey uyku."

Usulca arkasını döndü ve gözlerimizi birleştirdi.

"Kaçmaktan vazgeç."

"Kaçmıyorum." dedim gözlerimi kaçırarak.

"Kaçıyorsun." diye bastırdı. "Ve bu sana iyi gelmiyor."

"İyi'den uzaklaşalı asır oluyor." diye mırıldandım.

"Seni seviyorum." diye mırıldandı bir anda. "Bunu sana asla söylemekten vazgeçmeyeceğim, duydun mu beni? Seni seviyorum.Seviyorum."

"Neden?" diye soludum bir anda. "Kendini mecbur hissettiğin için mi?"

"Neden diye sorma, sorgulama. Seviyorum işte, öylesine. Sonsuzluğun kıyılarında bir son ararcasına."

"Bunu bana neden yapıyorsun?"

"Asıl, sen bunu kendine neden yapıyorsun?"

"Ben, alışkınım."

"Olma."

"Ne?"

"Alışkın olma. Alışkanlıklar çoğu zaman can yakar."

"Yanıyor."

"Çok mu?"

"Çok."

"Yanmasın."

"Hala yanıyor."

Hızla yanıma geldi ve önümde diz çöküp ellerimi tuttu.

"Sana söz veriyorum , geçecek. Geçireceğim."

"İzi kalacak." diye mırıldandım.

Derin bir soluk aldı.

"Kalmayacak, Güven bana."