☆ YİNE YALNIZ ☆

# 3{Lanetli Tesadüf}

Bölüm Playlist ;

Volkan Akmehmet-Yüreğin Bir Daha Küçülemez

Bugün buraya geleli tam 1 hafta oluyor.Ve benim bugün 'Yeni' Okuluma başlamam gerekiyor.Ben Lise 2. Sınıfım ve yaşım 17 ve evet bir sene geç başladım.

Kuzenimde son sınıfmış ve aynı okuldaymışız.Ve her gün okula arabasıyla gidicekmişim.Kendimi hapishanede hisstemekte haksız mıyım?

Söylememe gerek var mı bilmiyorum ama Kolej'e gidicekmişim.Biride benim fikrimi alsa hani fena olmazdı.

Alarmı kapattım ve yataktan kalktım.Benim öyle erken kalkamama gibi bir problemim yok.Çünkü İstanbul'dayken bir kitapçıda çalışıyordum.Ve haliyle erken kalkmak zorunda oluyordum.Bir süre sonra alışmıştım zaten.Alarm bile kurmadan kalkar olmuştum alışkanlıktan.

Dolaba gidip kırmızı-siyah kareli eteği ve siyah lakosu üzerime geçirdim.Sonra saçlarım için düzleştiriciği fişe taktım ve saçımı düzleştirdim.Sonra sıkı bir at kuyruğu yaptım.Diğer yaşıtlarımın aksine yüzümde sivilce veya siyah nokta yoktu.Aksine pürüzsüz bir yüzüm vardı.Bu yüzden yüzüme hiçbişey yapmama gerek yoktu.

En sevdiğim parfümümü sıktım ve ayağıma siyah conikers'larımı geçirdim.Sırt çantamı,telefonumu ve kulaklığımı alarak aşağıya indim.

Halamla kuzen'im kahvaltı yapıyorlardı.Kahvaltıyı es geçerek bahçeye çıktım ve sallanan koltuğa oturup kulaklıklarımı taktım ve müzik dinlemeye başladım.

Birkaç dakika sonra evin kapısı açıldı ve Kuzenim yavaş adımlarla buraya gelmeye başladı.Ona kuzen demek istiyordum çünkü Berk ismini ağzıma almaya henüz hazır değildim.

Bu 1 hafta içinde yavaş yavaş ısınmaya başlamıştım.Nedenini bilmeksizin ona güveniyordum.Kan bağı dedikleri bu olsa gerekti.Biraz sohbet ettiğimizde onu abim olarak görmemi ve ne istersem ona söyleyip yardım alabileceğimi söylemişti.

Bende öyle yapmış ve herşeyi ona anlatmıştım.Ve biraz da olsa rahatlamıştım.Ben olanları anlatırken beni dikkatlice dinlemiş ve sadece zamana bırakmamı söylemişti.Ve orada ona sımsıkı sarılmıştım.

"Hadi gidelim.Geç kalmak istemezsin"

"Tamam Hadi." dedim.

Birlikte arabasına doğru yürüdük.Sevgilisinide alıcağımız için öne oturma teklifini reddetmiştim.Orası sevgilisinin hakkıydı sonuçta.

Biraz gittikten sonra güzel bir evin önünde durduk birkaç dakika sonra çok şirin bir kız koşuşturarak geldi ve arabaya bindi.Kuzen hemen konuştu.

"Kaç kere diyiceğim koşma diye.Düşeceksin sonra bir yerine birşey olucak" dediğinde kız kıkırdadı ve konuştu.

"Birileri beni çokta düşünürmüş bakıyorum " dedi ve Kuzen'in yanaklarını sıktı.Kuzen kızın ellerini ittirdi.

"Bunu da söylemiştim.Yapma kızım şöyle şeyler.Bide kuzenin yanında" dediğinde kız yeni farketmiş olucak ki anında bana döndü.

Elini alnına vurdu.

"Çok pardon ya ben Ülkü" dedi ve gülümsiyerek elini uzattı.Bende gülümsiyerek elini sıktım.

"Derin"

"Sanırım iyi anlaşıcağız" dediğinde güldüm .Çünkü tuhaftır ki banada öyle gelmişti.

Kuzen de bizi onayladı.

"Kesinlikle iyi anlaşırsınız" dediğinde ikimizde kıkırdadık.Sonra Ülkü önüne döndü ve sonra da kuzen arabayı çalıştırdı.

Araba 'Seymen Koleji'nin ' önünde durunca hemen indim.Ülkü'de indi ve Kuzen arabayı park ediceğini söyleyip gözden kayboldu.

Ülkü kantine gitmeyi teklif edince kabul ettim.Ona Ülkü diyorum çünkü aynı yaştaymışız.Ama o 11. Sınıf.Kantine inince Ülkü benim oturmamı kendisinin alıcağını söyleyip sıraya girdi.Bende boş masalardan birine oturdum ve Ülkü'yü bekledim.Gelince Bana ice tea'mı uzattı kendi de masaya oturdu ve sohbet ederek ice tea'larımızı içmeye başladık.

Ülkü lavaboya gitmesi gerektiğini ve onu beklememi söyleyip kantinden çıktı.

Şarkıyı burda açmalısınız.

Kafamı bitmiş ice tea kutumdan kaldırıp etrafa baktım.Ve o an donup kaldım.2 masa çaprazımda o oturuyordu ve gözünü kırpmadan bana bakıyordu.Ama bakışlarında hiç beklemediğim bir duygu vardı.Özlem..

Gözlerim dolmaya başlamıştı.Etraftaki insanları duymadan sadece birbirimize bakıyorduk.Sonra birden onun yanına bir kız geldi ve onu yanağından öpüp yanına oturdu.Ama o benden gözünü ayırmıyordu.Ben ise bir ona bir de yanındaki kıza bakıyordum.

Daha fazla dayanamadım ve bir kaç damla gözyaşımın akmasına izin verdim.Gözlerimi sımsıkı kapatıp açtım ve ona hiç bakmadan yan sandelyeden çantamı alıp koşarak kantinden çıktım.

Sonra ise okulun çıkışına koştum.Hem ağlıyor hem de koşuyordum.Çıkışa ulaştığımda bir taksi çevirip içine bindim ve sahile sürmesini istedim.

Kafamı cama yasladım ve taksicinin anlamsız bakışlarını umursamadan hıçkırarak ağlamaya başladım.

Sahile geldiğimde parayı ödeyip taksiden inip insanların tuhaf bakışlarını umursamadan geçen geldiğim banka yürüdüm.Eminim şuan şişmiş gözlerimle zombiden farkım yoktur.

Banka geldiğimde oturdum ve ağlamaya başladım.Sonra ayağa kalktım ve kayalıkların oraya geldim ve üzerlerine çıkıp avazım çıktığı kadar bağırdım.

"HERŞEYDEN NEFRET EDİYORUM!! BENİ BIRAKAN HERKEZDEN NEFRET EDİYORUM! YANLIZLIKTAN NEFRET EDİYORUM!! BERKE'DEN NEFRET EDİYORUM!! VE LANET OLASICA TESADÜFLERDEN DE NEFRET EDİYORUM!!!"

Kayalıklardan indim ve banktan çantamı alıp ağlıyarak yürümeye başladım.Evin karşısına gelince karşıya geçmek için yürümeye başladım.Ama buğulu gözlerimle bir ışık ve korna sesi duyunca olduğum yerde kaldım.Ne de olsa kaybedecek hiçbirşeyim yoktu.Ben zaten yenilmemiş miydim ?

Gözlerimi sımsıkı kapadım ve o can alıcı darbeyi bekledim..