Hayatın anlamını düşündüm hep. Bendim hayatın anlamı. Ben olmazsam kimse olmaz diyerek baktım. Bencilleştim günden güne.. Büyüdüğümü hissettim. Kararlarımı vermeyi öğrenmiştim.
Sen yokken birçok şeyin üstesinden geldim baba..
Kızın artık herşeyi tek başına başarabilir, herşeyin üstesinden gelebilir hale geldi..
Senin olmamana teşekkür mü etmeliyim yoksa? Bana hiç kimseye güvenmemem gerektiğini anlattın bunları yaparak.
İnsan babasına bile güvenmemeli bu hayatta.
Size bu cümleler tuhaf gelebilir. Haklısınız. Ama bu kadar şey yaşamış birine bu cümleler basit ve eksik geliyor. O boşluk, mutsuzluk, acı, nefret insana herşey yazdırıp söyletiyor.
Çoğu insan yerimde olmak istemez. Bazı insanlar bunaldıkları için isteyebilir. Çok duydum bu cümleleri çünkü. (Ama istemeniz o kadar tuhaf ki benim açımdan.)
"Anne ve babanız arkanızda ve yanınızda ise sizden mutlusu, güvenlisi olamaz bana göre.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Eksiklik Var
JugendliteraturKadere inananlardan olmadım hiç. Kendi kaderimizi biz belirleriz diyenlerdenim. Ama sizin kaderinizi anne ve babanız belirlese ne yapardınız?
